Annem
NOT: Komşumuz Nurten hanımın hikayesinden etkilendiğim için bu şiiri
Yazdım.Olayın kahramanı yaşadığı duyguları ve anlattıklarını bire bir yazmaya çalıştım.
ANNEM
Nurten hanım- O zaman 12 yaşındaydım.Okuldan eve geldiğimde baba annem ağlayarak
Annemin evi terk ettiğini söylediğinde koşarak odama gittim olanları anlamağa
Çalışırken bir taraftan ağlıyordum.Babam odaya geldiğinde babama yalvararak
Ne olur annemi getir dediğimde bana sarılarak ağlamağa başladı.O günden sonra
Kimseyle doğru dürüst konuşmadı .Evin bahçesinde saatlerce oturur giriş kapısına
Bakardı.Bir gün sabaha kadar yağmurun altına oturmuş,sabah bulduklarında kendide
Deyidi sonra felç oldu,bir daha konuşamadı.Babam seni hiç affetmedi anne.Affetmedi
Çocuktu ellerim,çocuktu yüreğim
Gittiğini anlamadım geri dönmedin
Gecelerde koktum,gecelerde ağladım
Yatağımın baş ucuna gelmedin annem
Gelmedin,gelmedin.gelmedin annem
Nurten hanım- Annemin yokluğuna alışmak unutmak istiyordum.Arkadaşlarım benim'le alay ettikleri için onlardan uzak duruyor,bir köşeye çekilerek dua edip ağlıyordum.Ne olur anne eve dön,seni
hiç üzmeyeceğim,saçlarımı ben tararım,kıyafetlerimi ben yıkarım,kahvaltı da hazırlama okula
aç giderim yeter ki eve dön diye dua ederdim.Bir gün arkadaşımın annesi bize geldi benim
saçlarımı okşar severken annemi kokusu gibi geldi bana ,o anda annem gibi kokuyorsun diyerek
sarıldım ve ağlamağa başladım .Neden gittin anne,neden,neden
Hangi doğum günümüz olacak
Hangi anne kollarında uyutacak
Kimler saçlarımı sevip okşayacak
Geceler soğuk,geceler karanlık
Kollarına sarılıp uyuyamadım anne
Uyuyamadım anne,uyuyamadım
Nurten hanım-Aradan yıllar geçti .Doğum yaptıktan sonra hemşire kızımı kollarıma verince o anda annem gibi koktuğunu hissedince bütün sinirlerim boşaldı,kızıma sarılarak ağlamağa başladım.Hani anne sen bana ağlama kuzum derdin ya .Şu yürek hangi acılarla yoğruldu ,kınalı kuzun öldü
Anne.öldü
Et tırnaktan ağaç topraktan ayrılır mı
Bizi kim ayırdı anne
Bak şimdi bende bir anneyim
Hangi güç ayırabilirse ayırsın bakalım
İzin vermem,ölsem de izin vermem anne
Nurten hanım-Annemin ölüm haberini verdiler.Bu kaçıncı ölüm yetmedi mi,yaşarken öldürdüğün yetmedi mi,şuramdaki acılar bitmedi anne bitmedi.
Ölüm haberini verdiler
Bakma akan yaşlara
İnsan bir kere doğar ,bir kere ölür
Ben her gece öldüm anne
Her gece öldüm anne
Nurten hanım-Öfkem göz yaşlarına karıştı gelmem annem gelmem Cennetin senin olsun cehenneminde öldürdün beni,öldürdün anne.
Bir daha çocuk olmayacağım
Arkandan ağlamayacağım
Bakma kızıma sarılıp annem,annem diye ağladığıma
Son yolculuğunda yanında olmayacağım
Beni affetme,sakın affetme
Ben seni hiç affedemedim anne
Annem,annem,annem.
Yaşanmışlıkların kaleme alınması farklı bir etki yaratıyor insanda.hele söz konusu bir anne ve çocuk olunca.Masumca duygular,çocukça suçlanmalar ve bir zaman sonra o duyguların tazeliğini koruyarak yaşama devam edilmesi ne kadar güçtür.
Gizli bir ders vardı satırlar arasında.beğeni ile okudum. Emeğinize sağlık...
Gözlerim doldu...çok etkileyici bir hikaye...kutlarım
Günün yazısını ve yazarımızı kutlarızud83eudd20