Bana Öğrettiklerin Geliyor Aklıma

Bir çok şey öğrettin sen bana, anlatılmaz şeyler kelimeler yetmez hayatın acı ve tatlı gerçeklerini öğrendim seninle.

Neler mi bunlar..

Sabah çaylarından keyif almasını gözlerine bakarak içince öğrendim ,şimdi sen gittin sabah çaylarımı iki damla göz yaşı ile tatlandırmasını öğreniyorum.
Seninle bir simidi paylaşır yerdik ya işte ,yarım simit ile karın doyurmasını öğrendim en aç günlerde, Şimdi aldığım simitlerin üzerinde susamları saymasını öğreniyorum. Ben soğuk kış günlerini o akşam ayazını seninle sevdim, hanı senin yolunu gözlerdim ya o köşede, hani otururduk ya beraber akşam ayazlarında o parkta ayrılamazdık kopamazdı ellerimiz, biraz daha biraz daha der o soğukta hasta olana kadar otururduk ya işte o zaman sevdim soğuktan hasta olmayı soğuk algınlığı ne demekmiş o zaman öğrendim, hava soğuk diye ağlamasını öğrendim şimdilerde. Öğle sıcağında uzunca bir yola çıkardık okul, için ya da okul dönüşü ev için işte o zaman sevdim ben çekilmez sıcaklarda yolculukları. Bir yılın bir saniye gibi geçmesi ne demek seninle yaşar iken öğrendim, şimdi bir saniyenin bir yıl gibi geçmesini izliyorum sessiz ve çaresizce. Sabah güneşini seni göreceğim diye sevdim ve heyecanla bekledim, akşamlardan nefret ettim ayrılıp arkadan el salladığım için sabahı bekleyeceğim için, gece ve sabah arasında ayrımcılık yaptım ben sabahı çok sevdim seni göreceğim için. Ben ayakkabımın bağlarını hızlı bağlamasını öğrendim sabahları sana erkenden kavuşmak için. Ben bir yudum sudan bal tadı almasını öğrendim o bardaktan sen içiyorsun diye. Ben bakar iken kör olmasını öğrendim senin hataların ve kalbimi kırmalarında. Onca renk arasında gözlerini seçmesini, onca koku arasında teninin kokusunu onca ses arasında gülüşlerini ayırmasını öğrendim sana fark ettirmeden. Şimdi sen benden gittin ya Bedenim ve ruhumun kavgasını öğrendim ve ben bu kavgayı aralayamadım, taraf tutamamasını öğrendim bu kavgada sen mi ? ben mi ?...
Gülmenin insan ömrünü uzatmasını zamanı hızlandırmasını çok çelişki öğrendim siyah beyaz dostluklar ve umursamadım senin yanında iken.
Geceleri ıslak yastık da boğulmamak için yüzme öğrettim kalbime, hesap etmedim gülerken bulutlarda uçurur iken öyle ya da böyle beni düşüreceğini derin düşünce denizlerine. Ağır arabesk şarkıları dinlemesini öğrendim ve hiç dokunmadı hassas ruhuma.

Gittin ya sen benden Yanarak yaşamayı öğrendim. Sigara ile dost olmasını öğrendim sen gittikten sonra alkol ile günahı öğrendim bağımlılıklar tattım gözlerinde sen benden gittikten sonra.

Göz yaşlarının içine aktığı zaman daha çok acı verdiğini fark ettim sessizce çığlık atmasını öğrendim onca insan içinde ruhumu rahatlatmak için.
Senin yalanlarınla dolu diye bu şehirden nefret ettim sokakların adını yalan koydum.

İçimden seninle gezdiğimiz o sokakları yakmak geliyor, hesap ediyorum o sokakları,bu şehri yakmak gerekiyor...