Gülüşünü Unutmuşsun Anne

Tek bir özlemek vardır içimizde biteceğini hiç düşünmediğimiz, bize ait ve herkesin sahiplendiği. Özünde sevmenin boyut kazandığı tek bir özlemek.









Çiçekleri suladım anne
Çiçekler çiçek açtı sokak ortasında hem de
Veya herhangi bir yerde, sayende.









Tek yürek vardır içimizde, birazı bizim çoğu onundur; biz bunu çok sonra anlarız nedense, kırılan düş tanelerinin yaşam izinde.










Yağmur yağıyordu
Birikmiş çizgiler solarken ansızın yüzünde
Yağmur kimi getirip kimi götürüyordu dizlerinde
Bilinmez
Bilinmez mi gerçekten...










Yerini kimsenin doldurmaya gücünün yetemeyeceği işte o bir tek yürek annedir tüm dünyanın gözünde!









Git gide sana dönüyor mevsim
Fark ettim, fark etti dünya bak
Şimdi daha çok anlamak, şimdi
Kuşlar söyledi
Gülüşünü unutmuşsun anne pencerede...