İzmir
İzmir'e,
Ne kitaplarda okuduğum ne de resimlerde gördüğüm kıyısında kıvrılmış gül dalıydın.
93 baharında yedek asker edasıyla, uzunca otobüsün sol yanına seni İlk görmelerimi not düştüm. İlk Hasan Tahsin anlatmıştı seni. Ben not alıyordum...
Uzun upuzun yoldu bu. Serseri bir düş oluyordun sarı sıcak...
Yelkovanı akrebine eş konak Konak Meyda'nın açmasaydı kollarını şayet içmezdim çayını.
İçimde sükut sakin İstanbul özlemi, başımda tonlarca ağırlık, Hürriyet, peynirli börek, kurşun kalem...
Dolaştım Karşıyaka sokaklarını.
Ne çok benziyor Bostancı'ya...
Elleri Hanımeli, yüzü imbatında gün aydınlığı çat kapı Tomris teyze ile Boğaziçi'nden Yalçın tanıştırdı beni. Güzeldi kahven, içtim, dinledim ve kendi dilinden eski bir oğul oldum, gidip de dönmeyen...
Saman sarısı yürekler iltica etti şiirlere. Soğuk bir havanın getirdiği, paftası meçhul dilekler tuttum.
Kayıp giden rakamlardı sokakların! Garipsemiştim. Rakamla sokak adı mı olur?
Şimdi anlıyorum,yüreğinin bölmelerinde bir nefes atışı önceliklerin vardı. Hepsi sıra ile...
Yok yok yazacağım bunu!
Birkaç sene evvel geldim sana hatırlarsın. Toplanacağız şairler hep bir ağızdan. İndim uçaktan, sabahın sekizi, aradı babam;
-Neredesin Cemal?
-Baba İzmir'deyim.
-Hayırdır?
-Sitenin toplantısı var
-Siz orada inşaat mı yapacaksınız ,haberim yok !
-Baba yazıyorum ya, ben şiir edebiyat sitesinin ... Diye daha lafımı bitirmeden babam;
-Cemal telefonu kapat dedi...
Allah rahmet eylesin. Her aklıma geldiğinde, içimde sancı bir de sen gülüyorum...
Ağladım kimi zaman Temmuz'lara. Sivas'ta yanarken insanlar ben tamamı sekiz manga askerle ölmüştüm.
Ege bana bakıyordu, bense insanların yüzlerinde acının harelerine...
Ne çok şey saklamışım sana ve senin olan insanlarına dair. Yaşanası bir dünya oldun içimde.
Kordon'da nasırlı elleri ile fal bakan mavi gözlü çingene kadının şivesiydin sen.
Sevilesi Özlenesi...
Uzakta yakın olanları bekleyen Sermin lütfeder çağırırsa, geleceğim tez zamanda ziyaretine...
Bugün,
Yarın,
Daima
Hep sevgiyle kal...
İzmirde denizin dansı başka olurmuş, martılar daha alçaktan uçar, aşk insanın yanında yürürmüş ve kaldırımlar kucak dolusu çiçek satan kadınlarla rengarenk olur, güneşin gülümsemesi denize bir başka yansırmış.
Gün batımı martıların kanatlarına takılır, aşka tutulan fallardan öyle uzaklaşırmış yarına çiçek açan umutlardan.
Her şehrin bir anısı kalır kimi zaman yürekte, kimi zaman büyülediği gözlerde, kimi zaman ise anılarda.
Dağılan anıları toplamak zordur tıpkı parçalanmış yüreği toparlamak gibi. Renkler ve mutluluk ve akla düşen anılar bir hediyedir aslında.
Hiç örselemeden anıları anımsaya bilmek ne güzel.
Bir bakış, bir duruş, en fazlası bir söz ile sevdirir şehir kendini.
İzmi'li olmak başlıbaşına bir ayrıcalıktır. Şair yaşadığı güzel ve bir o kadarda yüreğini acıtan anılarını bizimle paylaşmış, çünkü anılarında o zaman var olan en sevdiklerinden biri ya da bir kaçı şu an yoklar. O yüzdendir ki zaman zaman hüzün solumuş cümleler. Çokta güzel anlatmış.
Tebriklerim kalsın...
İnsanların mazisinde öyle kentler, öyle şehirler, mekanlar vardır ki, ne zaman hatırlasanız, ne zaman aklınıza düşse, sizi bilmediğiniz bir büyü alır çeker içine, çağırır...
â??Orayıâ? hatırlatan bir şarkı, türkü, bir nesne, bir resim ya da bir insan gördüğünüzde, çırpınır yüreğiniz. â??Oralıâ? eski bir dostu gördüğünüzde elini sıkıca sıkar, sağlamca sarılırsınız.
En olmadık zamanlarda, dar vakitlerde gidesiniz gelir "oraya"
Kentin topraklarında, zaman içinde yaşanmışlıklar öyle özlemle doldurur ki sizi, kaba tabiri ile gaza gelirsiniz, iki eliniz kanda da olsa gidersiniz, aklınız, gönlünüz, bir eski zaman şarkısını tekrar dinler gibi kendinden geçer...
Yazar için de böyle bir anlamı var İzmir' in...
Mektupta şiirsel anlatım ile, Ege' nin kıyısında, denizin tuzu ve baharı, İzmir' in dağları ve çiçekleri kokuyor, içinize işliyor... Buram buram...
Güzeldir memleketim :) duruşu da insanına benzer. Mahrur , çağdaş ve biraz da romantik...Gençleri esprilidir , yaşlıları bu sebepten gülemser hep...İzmir' i yazmakta İzmir kadar güzel bir duygu olsa gerek...
Kaleminize sağlık Cemal hocam...
Cemal bey nasıl sıcak bir anlatımdır ...duygulandım okurken..hele babanızla söyleşinizin hüzünlü hatırası,sivasta ki yürek yangınının sizdeki izi ve güzel bir dokunuş..güzel İzmire ve anılar..anılar...çok güzeldi..kutluyorum.
Ne zaman okuyacağız İstanbulu.
😙