Paylaşım ve Şair Denklemi
Paylaşımın temel sorunlarına eğilmek zorunda kalıyoruz yıllardır. Sanki gelişsek, birilerinin şiirin engelleyecekmişiz gibi politikalar bile izleniyor narsizm yüzünden sanal sayfalarda.. Eğitiminizi sürdürürken, "önce ben" diyemezsiniz; ortak zeminlerde at koştururken de, sadece "benim şiirim" de...
İçtenlikle paylaşmış olduğumuz yıllanmış deneyimler; benzer koşullarda çaba göstermiş birçok dostumuzun ortak kaygılarıdır. Aslında bundan şikayet edenlerin sayısı oldukça fazla, belki de çoğu belli bir mengeneye sıkışmış durumda, belki de sisteme uyarak, "hiç olmazsa şiirim okunuyor" avuntusunda.. Ne kadar gerçek olduğunu, hangi değerde karşılık bulduğunu bilseler, daha bir seçici olabilirlerdi şu sanal sayfalarda.
Yıllardır neredeyse aynı sıralarda deneyimlendik, bir bakıma paylaşım müfredatına koşut eğitimler aldık şu sanal sayfalarda. Paylaşımın, vericilikle eşdeğer olduğunu, sürekli almanın gerçekte getirisi olmadığını veya ürün vermediğini gördük. Dostlarımızın çoğu kere yakınmaları ve değinmeleri üzerine, paylaşım ve şair konusunu tazeleme fırsatı bulduğumuzda; bugün de aynı paylaşım sofrası açmazının var olduğunun ve ek olarak birkaç yeni kaleme de bu sorunu duyumsatmamız gerektiğinin farkında olmalıyız.
Kendimce yaşadığım ilk gelişme adımı, şiirimi Antoloji'ye açmamla başlamıştı; sizinle ilgilenmediklerinde, iki yolunuz vardır: İlki, bir gün sizin değerli şiirinizi keşfedecekler, belki de geç olacak ancak, çok şey kaybedeceklerdir; ikincisi ise şiirinizin henüz onları etkileyecek düzeye gelmediğinden dolayı hırsla bir sonrakini yazmak ve bu etkileşimin sonunda ise çok şey kazanacağınızdır. Her iki yolu da seçenleri görecek kadar uzun yaşamış olduğumu biliyorum sanal sayfalarda..
Çözüm mü; herkesin sorduğu, ama yanıtını vermekten çekindiği bir başlıktır bu; hap gibi de sunulmaz hiç. Elbette ki kendi şiirinin önünü süpürmekle başlıyor bu çözüm; ancak herkes aynı düzeyde olmayınca, karşıdakinin çöpü ortada kalıyor; ortam kirlenmesini görmemezlikle de sürüp gidemiyor sanat yurdunuz. Yani yine sizin taşınmış olduğunuz sanat sokağının öte berisiyle de ilgilenmeniz gerekiyor; çünkü sokağın kalitesi, sizin mevkiinizi belirliyor; kimlerle haşır neşir olduğunuz, uğraşınıza da yansıdığı için. Kaliteyi yükseltmekle, kendinizi daha yukarıya taşımanın ne kadar ilgili veya ayrılmaz olduğunu başka nasıl betimleyebilirdik ki..
İşte paylaşımın denklemi: Şiirimdeki kalite değeri = Başkalarının şiirindeki ortalama kaliteden süzülen dersler.
Gördüğünüz üzere paylaşımın; ortama sayfa düşürenlerle ilgilenmekten, sonrasında ise bu bağlantının sanat meyvelerinden geçen bir süreçle ilgili olduğu anlaşılıyor. Hevesimizi kırmadan kalemlerle konuşmak kolay iş değil gerçekten; şiirin kalitesini, olabileceği farklı basamaklara değinerek söyleyebilmek enerji isteyen bir iştir. İşte yorumlaşma; makaleye dönüştürdüğümüz düşüncelerimizle de yaymaya çalıştığımız üzere, böylesi sitelerin vazgeçilmezidir.
Şiirin olmadığını, sizde bir şey bırakmadığını söylemekse, zaten bunu dünya nüfusu kadarınca yapıyoruz; yani dünya bizi duymuyor. Şu karınca kararınca sitede, küçük paylaşım ortaklıklarının getirisini kullanmaksa, kalemi geliştirmek için yapılabilir en iyi, ayağı yere basar çabadır.
Sonuçta varılan yere baktığınızda, paylaşımın kalitesinin nelere yol açtığını algılarsınız hemen; çünkü iletişim, şiir-okur ilişkisi, sanal sayfaların vazgeçilmez tetikçisidir. Şiirle okur, geri bildirim açısından kopuksa, yönlendirme sıfırsa; gelişim sürecindeki hiçbir kalem, kendini hedefe kitleyemez; karavana atışlarının sonu da gelmez. Şairdeki gelişimle, şiirdeki paylaşımın ayrılmaz kardeşliğinin gerekçesi de budur zaten.
Şiirle haşır neşir olan kalemleri, aydınlığa çıkmak için el ele olmaya, daha iyisi için tartışmaya da (konu üzerinde geliştirme çabasına) davet ediyorum.. Umarım, doğru düşünüp, daha ilerisini görenlerden oluruz.
(2) Hiç bir şair kendisini dev aynasında görmemeli bundan azami derecede kaçınmalıdır. Zaman ile yazılanlar ''Su akar mecrasını bulur.'' misali yolunu bulacak ve hak ettiği yere gelecektir. Az da olsa sadece şiirini yazıp hiç başka kimsenin şiirini okumaya zahmet etmeyen şairler de var, bunların kimi iyi şair sınıfına da giriyor. Belki zamanları yok belki yorum özürlüler, ama güzelde yazıyorlar, site yönetimleri de bunları es geçemiyor, geçmemesi de etik olarak doğrudur. Serbest yazanlar, hece vezni ile yazanlar, az da olsa zaman zaman aruz vezni ile yazanlar; hür bırakalım genel ahlaka dokunmadıktan sonra yazsınlar. Başkasının şiirini alıp kendi şiiri gibi başka sitelerde paylaşanlara, zaten konuşacak bir şey bulamıyorum engin edebiyat denizinde kısa zamanda boğulmaktan kurtulamayacaklardır. Orhan beyin açtığı konuları her zaman takip etmeye çalışıyorum ki çok elzem ve insanı geliştiren yazılar. Her zaman teşekkür ve tebriği hak ediyor...👍🤐👍
(3) Sayın Necmi Dayan'ın yazdıklarını da irdeleyecek olursak bir takım tespitleri doğrudur. ''Eski şairlere takılıp kalmak'' tamam mutlaka edebiyata çok değerler katmışlardır, ama hiç mi eleştirilecek yanları yoktur, gökten zembille inmemişlerdir. Ciddi edebi tartışmaların yapıldığı mekanlar gerçekten çok az, kahve köşelerinden ya da derneklerin kulüplerin toplantılarında yapılan tartışmalardan çok da fayda sağlanamamaktır. Eskiden şairler o kadar kolay şiir kitabı çıkarmazlardı/çıkaramazlardı, şimdi cebinize bir bin lira bin beş yüz lira koyun gidin eften püften bir yayın evine yazılan saçma sapan şiirleri bile bastırırsınz ama kimse okur mu, tanınmış kitapçılarda satılır mı o bir bilinmez, bilinir de; bilinmez aslında. Çok çok yazıp da bu işi artık ne konuşayım bilemiyorum çok ucuzlatanlar, basite indirgeyenler de var kimi sitelerde. Bakın Diyarbakırlı Şair ki benim gözümde ve bir çok kişinin gözünde Türkiye'nin sayılı şairlerindendir Ahmed Arif'in elliye yakın şiir vardır ve bir çoğu bestelenmiştir. İşte budur sağlam dizeler ile okurun karşısına çıkmak. Orhan beyin sayfasından feyiz aldığımız gibi, sayfada ki diğer yorumlardan da feyiz almaktayız, katkısı olanlara teşekkürler.👍
Merhaba sayın Zeytinci,
1/2
Efendim, yazılar, yazılar, ... Gerçekten de yaza yaza bitmeyecekmiş gibidir bu konuları irdelemek, çözümleri biraz daha berraklaştırmak, bu yolda bir nebze olsun, çabalamak.
Yine katkılarınızla başka bir makaleye yol açacak düzeyde veriler sundunuz. Tartışmaların gelişmesi, sonuçlar vermesi ve çıktılara dönüşerek çözümler önermesi için kalemi işlettiniz, çoğu da buna hiç gerek görmezken. Sayın Dayan'ın yorumunu da genişleterek, yorumcumu da onurlandırdınız.
Nice deneyimlerle gelip, değerler katıyorsunuz düşüncelerimize, paylaşımlarımıza. Umarım, makale değerindeki yorumunuzu, çok sayıda paylaşımcı okur, değerli verileri edinir. Katkılarınızla, başka makaleler, daha derin düşünmemize de izin veriyorsunuz aynı zamanda. Daha çok kişinin aydınlanması yolundaki iyi niyetinizi, birçok kişinin algılaması dileğimle..
.../...
Merhaba sayın Zeytinci,
2/2
Evet, kabul etmek zorundayız ki; bir 'şiir aristokrasisi' oluşmuş; onun çevresinde vızıldamak zorundayız sanki. Öte yandan da ucuz kitapların basılabilmesi, bu aristokrasiyi halka indirmiş gibi gözükse de, bu denli sıradan olsa da, 'değersizlik aristokrasisi'nin bir türevi gibi algılanabilir. Bu defa da şu sıradanlığın, sadece WEB ile sınırlı kalmayarak, basılı olarak da dağıldığı, önlenemediği ortaya çıkıyor. En az beş bin okumaya ulaşmış bir şiirim yokken, ben de çekiniyorum kitap için; çünkü yarışma jürilerinin önüne gelmek, değerlendirilmek için bir yol olarak da kabul ediliyor bu strateji.
Ayrıca, Ahmed Arif gibi şair olmak için, gerçekten de böylesi hınçlanmak, dolu olmak gerektiğini çoğu insan görmez bile. O düzeye gelmek zor gözükse de, herkesin aynı düzeye gelebilmesi mümkün olmasa da, ulaşmaya çalışanlar için teşvik edici yaklaşımları da benimsemek gerektiğini düşünüyorum.
Çok teşekkürler katkılarınız için, selamla.