Sözünü tutamadın..

Boğazımda urganın sıcaklığı..
Gözlerimde bakışların...
İsminse çok uzaklarda yarım kalmış bir bahar şarkısı,sevincin habercisi...
İsmin beni çok uzaklardan çağıran buğulu bir ses,ismin yalnızlığımın bekçisi..
Dizlerim titrek,gözlerim kapalı seni hayal ediyorum veda ederken açılamamış gonca bahtsızlığındaki yaşamıma..
Gitmeseydin diyorum,gidemeseydin..
Verdiğin sözleri tutup beni hayatın kimsesiz kaldırımlarında sürüklemeseydin..
Belki şimdi ayaklarımın altında bir bacağı kırık tabure ve boğazımda bu dost eli kadar sıcak urgan olmayacaktı..
Omuzlarımda virane hayatın yükü bir kambur oluşturmayacaktı..
Gözyaşlarım yüzümü aşındırmayacaktı belki gitmeseydin,gidemeseydin..
Boğazımdaki; nefesin kadar sıcak,gözyaşlarım dudaklarıma inerken sanki şefkatli bir ananın ak sütü kadar ılık...
Üzerime damlayacakken son kez bakıyorum; benden akanlar,sende bitmiş..
Sokak ışıklarının buğulu aydınlığı,karanlığa sitem ederce sinmiş.. Benim gözlerim karanlığın ebedi dostu hala kapalı..
Açarsam seni kaybetme sancısı var yüreğimde kaldıramayacağım kadar ağır..
Göz bebeklerinden koyu..Tahammül edilemez bir korkusu var seni kaybetmenin..
Seni hayatımdan yitirdikten sonra,hayallerimde yaşatırken riske atamamak senli saniyeleri...
Akan yaşlara inat gözlerim hala kapalı....
Keşke gitmeseydin havada buram buram sevda tüterken..
Sevgililer birbirlerine kiraz ikram ederken,bakışları birbirine dokunurken...
Beni bırakmasaydın diyorum, onlar aşık sen hasret...
Parmaklarda alyans sesleri raksa tutulurken ,sözler verilirken ömür ortaklığına...
Vitrinin önünde eşya beğenilirken, belkide beyaz bir...
Neyse boşver...
Tek beyazım yanı başıma koyduğum kefenim senden sonra..
Keşke bırakmasaydın beni bizde söz verir miydik birbirimize..
Ya da tutamadığımız sözlerimizi yineler miydik..
Asla ayrılmak yok,bakışların incinmesin...
Sözlerin dün gibi aklımda..
Gözlerin en derinimde saklımda...
Sen neredesin ?
Hani ayrılmak yoktu,bırakmak yoktu...
Boğazımdaki vakti geldi diyor..
Titrek taburem sağa sola sallanıyor...
Vazgeçmek yoktu sevdalından son nefeste ellerimiz kenetlenecekti..
Ve beraber olcaktı son yolculuğumuz...
Her yolculuğumuzda cam kenarı benimdi hatırladın mı ?
Ama bu kez sen bensiz gittin bu zifiri karanlık yolculuğa,beni bıraktın bu dünyada yalnız,kimsesiz...
Mezarına bir karanfil daha bıraktım bugün..
Saydım tam yirmi iki olmuş..
Sen beni bırakalı koskoca günler geçmiş ama ben tanıştığımız o günü bekledim sana gelebilmek için..
Şuan saat tam 23:33 ve ben 3 dakika daha bekleyeceğim sensiz...
Taburem izin verirse dik duracağım sana gelirken..
Şimdi bizim şarkımızı açtım dönemeyeceğini biliyorum ama yinede her zamanki gibi eşlik ediyorum..
Dön! nasıl kimle nerdeysen.. Dönemeyeceksin sevgilim ama bekle ben geliyorum..
Boğazımdaki iyiden iyiye canımı yakıyor bitanem..
Sanırım bu dünyaya veda vaktim geldi,dizlerim titremiyor ama gözlerim hala kapalı..
Ve saat 23:36 taburem kırılıyor ve ayaklarımın altından kayıp gidiyor değersiz dünya..
Ellerinden tutuyorum bir daha asla bırakamayacaksın beni..
Yaşam Umurumda mı ? Seni Seviyorum...