Bir Gün

Bir akşam, saat haberlere 20 vardı sanki..
Güneşin bizlere doğmasına 10 gün...

Son dakika haberi geçti...
alt yazı..
"Kanlı pusu.. 7 er daha şehit oldu.. " ....

Sonrasında akıp giden bir slaytın bilmem kaçıncı dizesinde gördüm adını..Gözlerine doyamadığımın, yüzüne bakmaya kıyamadığımın, kıymışlardı canına...

tv ekranından görüntüler,
gözümün önünden "can"ım süzülüyordu o sıra..
..
10 gün AŞKIM..10 gün...

..
Slayt devam ettikçe geriye sarıyordu hayat tüm hızıyla..
Ben ayakta...O, bilmediğim bir dağın kim bilir hangi pususunda..
..yerlerde...

Ne kadar öylece kaldığımı hatırlamıyorum..

Çalan bir telefon sesi ile irkildim..Zaman durmamış mıydı az önce ?
Ben kimdim burası neresi..
Kalbimde sadece 'Uğurlamaya gelmeyin,daha kötü olurum diyen bir ses'..Sayılı günüm kaldı bak geçicek hepsi" diyen bir başka uğultu...
Burnumu szılatan "yokluğun acısı"..
ve hengamenin arasında diklenmiş gözlerimin deldiği televizyon açıkken hala,
Kulaklarımda Canımmm lütfen üzülme, "İsim benzerliği" diyen bir ses ile irkildiğimi hatırlıyorum aniden..

"Ben daha az önce konuştum ağabeyimle" diyordu..
...Merak etme..
Telefon elimden düştü...

Önce gülümsedi dudaklarım genişçe,
şükürler olsun dediğim anda taşımakta zorlandığım yaşlar boşalıverdi gözlerimden..

Sonra çırpınmaya başladı yüreğim...
Bir güldü bir ağladı..
Evet!!!
Şükürler olsun, benim güzel gözlüm yaşıyordu!!!!
Ama öyle ya .....
Ya 'o' nun ailesi ....
....
Ya 'Onun ailesi' hala nöbette ve ayaktaysa salonda? ....