Ilık Süt
Yıl kaçtı hatırlamıyorum..
Belli ki çoook uzun zaman öncenin hikayesi bu, perdesi aralanan..
Ama başrol oyuncalarını iyi hatırlıyor kalbim..
Dün gibi aklımda..
Her şey "ılık sütün varmı? ile başlamıştı hatırlar mısın bilmem...
Seni ilk kez evden arayıp doğum gününü kutladığımda ağzımdan çıkıvericek kalbim sanmıştım..
Beni sen gibi büyük seversin sanmıştım..
Çok severim sanmıştım..
Bu sefer sevilirim sanmıştım..............
Öyle uzundu ki boyun..Öyle büyüktür kalbin sanmıştım..
YANILMIŞTIM..
Bir kaç zaman sonraydı sanırım
Kalp uyuşmazlığı vardı aramızda.
Ve ben daha yolun çok başında anlatmaya çalışmıştım..
Daha sıcağını bilemeden elim, gözlerim kaçar olmuştu senden..
Ayrılmak istemiştim de defalarca kez hani,
Beni kimselere yar etmeyeceğini söylemiştin...
Sonra bir gün gittim..
Ama anlamadın,
Sevginin altında eziliyor gibiydim..
Hıhhh...Acı bir gülümseme yayılıyor şimdilerde bunu hatırladıkça..
Anlamayan benmişim meğer
Benmişim meğer "abi ben de bu kızı tavlarım" iddiasına girdiğin..
Ayrılmam senden demelerin,
ayrılık kaybettireceği için itibarını(!) sana
Boşuna değilmiş bir Pazar günü kuyumcu aramaya çıkartmıştı seni..
....
Sonra ağladın bir gün..
Onu hatırlıyorum bir de...
İstemeden oldu işte! Bitmesin yalvarırım..
18 kasım bizim yeni başlagıcımız olsun dedin!
Seni gerçekten sevdim dedin....
Diline değil ama akan gözyaşına inanmayı öyle çok istedi ki içim..
O an ağırlaşsa da hayatın akışı,oturduğumuz banktan dünyanın yüküyle kalkmış olsam da hani,
Ağır gelse de bu aşk omzuma,
Ağrısa da kalbim..
Bu son şansın dedi dilim..
Ağlayarak eve gelmiştim..
....
-Sadece bir kaç gün sonrası-
....
Bir gün sabahın yedibuçuğunda
Yolun açık olsun diyordun bana..
O sıralar ki,
Nişan tarihi belli..
Hafiften sevmeye bile başlamıştım biz demeyi...
Yolun açık olsun dedin bana !!!!
Hatırlar mısın......!!!!!!!!!
üstelik sebebini bile hatırlayamadığım bir nedenle..
İşte o an teşekkür ederken sana anlamıştım ki,Başarmıştın...
Zafer senindi hayatım..
Evet..sen beni tavlamıştın..
yoksa sanıyormusun ki ben ağlardım??...
......
Sonrası malum..1 hafta içinde askere gittin..
Döner dönmez düğün davetiyeni posta ettin..
Ve ben sen askerdeyken karşıma çıkan tüm iş tekliflerini,
sırf bir umut, belki barışırız diye reddetmişken,
Sen bana düğün davetiyeni gönderdin..
Adı da Ceydaymış eşinin..
Şimdi aynı buruk gülümsemenin yayıldığına bakma yüzüme...
Öyle ya alışmak zorunda kalmamışsın yeni bir isme....
.................
kızgındım sana..
ama daha çok kırgın.....
Ve bak seneler geçti şimdi aradan..
her şeyin başladığı durakta yeniden karşılaştırdı bizi kader..
Seninle selamlaşmayışıma da bakma şimdilerde olur mu..
Ve sakın bunu korktuğuma, gurur yaptığıma da bağlama..
Öyle ya kimseyle tutuştuğum bir iddiam da yok benim..
Sadece....
Hani..inat uğruna evlendim demişsin ya arkadaşlarımıza..
Ve hani evlendikten kısacık bir zaman sonra boşanmışsın da;
Sır gibi saklıyormuşsun sevdiğinin ismini...
Ve yıllar sonra hani hala böyle bakıyorsun ya suratıma..
Hani dudaklarının ucu titriyor ya her karşılaştığımızda!!
Hani gözlerinin kıyısından dökülüverecekmiş gibi duruyor ya hala benim "seni seviyorumlarım"..
İşte yeniden soracaksın diye aklım gidiyor Ilık sütün var mı diye...
Var demeye dilim varmıyor..
Yok demeye kalbim...
......
Ne olur yapma bunu bana...
Öyküme ilgi gösteren tüm arkadaşlarıma sonsuz kere teşekkürler..👧 sevgiler..
çok duygu yüklü tşk
Beş altı dakikadır düşünüyorum ne yorum yazsam diye... Ama işte bulamıyorum... Ne bileyim ağlattı be usta işte...
"..." bazen bu her şeyi anlatır sanırım...