24 Numara

Kime sorsan bilir beni
Yalnızlık sokağında
Kime sorsan gösterir
Kimsesiz apartmanı 24 numara

Bu avucumun içindeki el
diğer elimdir
Gözlerim kilitlenirse ansızın bir yerlere
ya aynadır beni yansıtan bana
ya eski fotoğraflar kendime dair
En son kendimi terk ettim
En yeni ilişkim Ben'im
kendime kızar
kendimi severim
Ah hele gece örtülünce üzerime
ben yine bana içerim
Kendi sesimden söyler
Kendi dilimden dinlerim
?'Kimseye etmem şikayet
Ağlarım ben halime''
En sevdiğim şarkıyla kendimi mest ederim

Kime sorsan bilir beni
Yalnızlık sokağında
Kime sorsan gösterir
Kimsesiz apartmanı 24 numara

Kaybettiğim telefon numarası
yine benimdir
Canın bir başka can arar koşarsın ya
Ben kendime randevu veririm
Özlesem ben yine kendimi özlerim
Kendi kendime kavga eder
kendimi överim
Ben , ben gibi tek kendimi bilirim
Yalanım yok kendime
Bıkmışım riyalardan
Ben kendime yeterim

Kime sorsan bilir beni
Yalnızlık sokağında
Kime sorsan gösterir
Kimsesiz apartmanı 24 numara

25 Ocak 2009 45 şiiri var.
Beğenenler (16)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (25)
  • 16 yıl önce

    a.aşan...

    bu apartmanda bencillermi oturuyor ne :))))))

    şaka bir yana çok içten ve güzel dizelin için

    teşekkür...

  • 16 yıl önce

    Ben , ben gibi tek kendimi bilirim Yalanım yok kendime Bıkmışım riyalardan Ben kendime yeterim 🤐🤐🤐 yüreğine sağlık

  • 16 yıl önce

    kimsesizler apartmanı demek istediniz galiba..........on numara bi şiir yani peh diyesim geldi bu denli güçlü bi kalem olabileceginizi pek tahmin etmiyordum ..........iddaalı bi şiir bu ..loş bir pencerenin arkasında öylesine yazıyorsunuz zannetmiştim ..beni affedin .

  • 16 yıl önce

    Canın bir başka can arar koşarsın ya Ben kendime randevu veririm Özlesem ben yine kendimi özlerim Kendi kendime kavga eder kendimi överim Ben , ben gibi tek kendimi bilirim Yalanım yok kendime Bıkmışım riyalardan Ben kendime yeterim

    Kutlarım Arzu hanım..

    Güzel bir şiir okudum Kutlarım..👍👍👍👍👍

  • 16 yıl önce

    şiir gibi şiir di yalnızlık sokağında kaybolmuşken kimsesizlik apartmanında komşularım yitti kendi içimde ve kaybettiklerimi buldum belki de bir şiirde susmalarımsa çaresizliklerin batağında gömüldü konuşmalarımsa mecburiyetlere yenildi... kalemine sağlık... ben kendimi döverim şimdi... kendime sıkarım son kurşunu bir sıkımlık... saygılarımla mükemmeldi