8 Mart 1857
Büyük demokrasilerde insandık hani
Güzel işler yapardık
Özgür sabahlarına saklanıp şehirlerin
Kaç devrime ölümler vermiştik
Kan gölü ay şafakların da
Titremiş miydi ellerin
Dokunurken bir çocuğun suskunluğuna
Manasız sorular vardır bilirsin
Korkak dudaklardan dökülen
Hem de
Deniz kıyısında rüzgarı özlerken
Uzak bir limana yanaşır gemi
Bırakır demirini sulara
Gürültüsü dolar geceye
Tasası hep canı yanmayana düşer ya
Anlamını yitiren düş kırıntıları
Nasıl da saçılmış ortalığa
Giyindiğimiz gün
İsimsiz kalmış
Hangi iklime yağıyor yağmurlar
Kaç çığlık dolaşıyor sokaklar da
Gözlerin de büyüyen korku
Hangi çağın habercisi
Bir yudum su bekleyen dudaklara
Bir tutam ateş dokunurda
Tutuşur ellerim
Coğrafyasını yitirmişti aşk
Oysa çok yakındık bahara
Soğuktu daha fakat
Kar yağmıyordu
O büyük bir şehrin sokaklarına
Ama sabah muhakkak olur
Biliriz bunu hepimiz
Aydınlık bir kadın eli
Dokunur hayatımıza
Isınır düşlerimiz
...........
8 Mart 1857 New York
Dokuma işçileri kapatıp makinaleriı başladılar hep bir ağızdan söylemeye direniş şarkılarını . Önce ateş açıldı üzerlerine çekildiler dövüşerek fabrikanın bahçesine. Oysa istedikleri sadece biraz fazla uyuyabilmek aileleriyle biraz daha vakit geçirebilmekti. Bahçeye de girdi büyük demokrasinin kolluk kuvvetleri birkaç ölü bırakıp arkalarında doluştular duvarların arasına . Sonra duman diye bağırdı biri sadece bağırdı ama dışarıdan kapalıydı kapılar.
Sevgili dostum Oktay şiir çok güzel.İmge ,söz dizimi,söz ustalığı cuk diye oturmuş kutlarım. Yalnız içerik olarak bir şey söylemek istiyorum.Eğer güvercinler örgütlü olsalardı,şahinlere yem olmazlardı.Nazım'ın dediği gibi "Kabahatın büyüğ sende ey halkım."Saygılarımla.
Sevgili Semanın yazdıklarına kelimesi kelimesine katılıyorum..
"Ama sabah muhakkak olur Biliriz bunu hepimiz Aydınlık bir kadın eli Dokunur hayatımıza Isınır düşlerimiz"
Kime değmemiştir ki bir kadın eli..
daha öncede demiştim Oktay Cura güzel yazıyorsun..
başarılar dilerim..
şiirini kutlarım😙
Ben en çok zor koşullarda çalışan ve hatta yaşayan [b]kadınları anmak [/b]istiyorum bugün.
Mesela bomba sesleri arasında çocuğunu uyutmaya çalışan, ağıdıyla ninnisi birbirine karışmış kadınları... Mesela yavrusunu koklayamadan doyasıya, mezar diye minik bir çukura emanet eden kadınları... Mesela karnında bebeğiyle hem eve hem de tarlaya koşmak zorunda olan kadınları... Mesela temizlik işçilerini... Mesela aileleri hayatta olmasına rağmen huzurevlerinde yalnızlığa mahkum edilmişleri... Mesela şiddet görenleri... Mesela tek göz odada yaşamak değil sihir yapmak zorunda olanları... Mesela cezaevlerine çeşitli mücadeleler yüzünden düşmüş olanları (fikir suçluları, namus davaları vs)... Mesela sahipsizlik yüzünden namus lafını dilinden düşürmeyen aç adamların kollarına düşen yenilmiş kadınları...
Mesela bugün ben kadınların yaşadıklarından dolayı bir parça sorumlu olan bütün[b] erkekleri [/b] anmak istiyorum.
Karanlıktan şikayet eden lerin aydınlanmak adına ne kadar yandığını sormak istiyorum.
Ve evet sevgili Oktay; [b]muhakkak sabah olur[/b].
Tebriklerimle...
Yüreğinize sağlık ....anlamlı dizelere şaire saygımla