Abim (ölen Abime İthafen)

Okula giderken çıkardı yolun köşesine,
Lazım olur der, harçlık koyardı cebime,
Neler koyardı bilir misiniz, koca yüreğine
Teselli verir, yol gösterir ortaktı kederimize,



Anam onu benzetirdi, Mehmet dayısına,
Bal dilliydi çabuk girerdi gönül aynasına,
Babam kızsaydı, hemen kılıf bulurdu hatasına,
Kardeşler hep tabiiydik, biz onun rotasına



Yardımı sever herkesin derdine koşardı,
Nerde düğün, nerde cenaze, başta giderdi,
Hak etmezdi ama, yengemi çok üzerdi,
O çok farklıydı, bambaşka bir kişilikti



Haberi geldi hastaydı, Ankara'da gittim ona
Çok sevindi kah güldük, kah ağladık orda,
Hiç değişmemişti muhabbeti, esprisi varya
Dönüş vakti geldi, orda vedalaştık Ankara'da



Birkaç ay sonra Kalecik'te ona uğradık
Ağır hastaydı, takati yoktu çok ağlamıştık
Dağ gibi adam erimişti, onu biz tanıyamadık,
Tarumar etmişti, yemişti bu zalim hastalık,



Acı haber tez duyuldu, gittik memlekete,
Son kez son verecektik, yakan hasrete,
Soğukta yatırmışlardı, bizi beklesin diye,
Oy....!yaktın abim bizi, ayrılık ateşinle



Kapıyı açıp hızla içeri girmiyordu artık,
Bizi hiç güldürmüyor, soğuk tabutuna baktık,
Şaka yaptım de be abi, kalk ordan artık,
Yakışmıyor sana bu son veda bu son hazırlık,



Çaresiz gözü yaşlı, kıyamadan uğurladık,
Tabutu giderken arkasından baka kaldık,
Daha yaşı kırktı, erken oldu bu ayrılık,
Yengem, çocuklar, biz sensiz ne yapardık.



Şimdi yok artık, bize sade anılar kaldı
Eşini, yavrularını geriye emanet bıraktı,
Hatıran içimizde, resmin albümde kaldı,
Umuyoruz hepimiz Allah onu cennetine aldı..



ABİM SENİ ÇOK ÖZLÜYORUZ
MEKANIN CENNET OLSUN.......