Acemi Şair 1
Nereden çıktı şu şiir yazma merakım, bilmem ki
Atıp tutuyorum işte, ama olmuyor be usta
İçimde şiirler yaşıyor,
Kaleme düşmüyor anlatamıyorum
Hani bu kalem ustaydı?
Öyle diyordun
Daha çırak bile olamamış be usta
Neresinden başlayayım yazmaya
İlham bunun neresinde?
Ben
Ben bu muyum?
Ben buyum be usta
İçimdeki siluete gizlenirken bu beden
Açtığım avuçlarımdan yüreğime yol gider
Alın çizgilerine yazılmış kaderim
Kaleme kadar gelirde, kâğıda düşmez kelimeler
Dertli desen herkes kadar dertliyim
Mutlu desen herkes kadar mutluyum
Âşık desen herkes kadar aşığım.
Geçen gün oturmuşum deniz kıyısına
Attım oltamı üç beş balık yakalarım diye
Meğerse oltam boş...
Balık değil hayaller yakalıyorum
Hayaller, ama boş hayaller be usta.
Dalgalarla konuşuyorum
Hava da oldukça puslu
Yağmur çiselemeye başlamış
Şiir gibi
Hani derler ya tilki gibi olmuşum
Birden güneş açtı
Gurubun rengi vurdu bulutlara
Gurubu seyretmeyi de çok severim
Son nefesimde gurubu seyretmek isterim usta
Belki atıp tutuyorum ya
Laf olsun işte
Bilmiyorum ki, bu şiirin neresindeyim ben usta...
Acemilik inciler taşıtıyorsa/ kalfalık ve de ustalık tac taktırır umarım şair..
Yüreğinize sağlık ironi ve irdelemesi nefisti
orhan veli geldi aklıma okurken...
hoştu...
tebrikler
sevgiler.
bu gece değerli yorumlarınızı bir kez daha tek tek okudum, tüm dostlarıma tekrar ayrı ayrı teşekkür ediyorum. şiir yazılırken eğer samimi olunmazsa bir şeyler mutlaka eksik kalır, eğer şiir yazabilecek marifet varsa bu yürek tendir sevgidendir ve şiiri paylaşmaktır güzel olan iyi ki varsınız
İçinden geldiğince, sere sere serpe.. Ne hoş ifade etmişsiniz duygularınızı.. İçinde yapmacık olmayan, samimiyet olan herşey güzelliğini makyajsız da gösteriyor. Kutlarım Mustafabey. Selamlar...
Yüreğine selam çok güzeldi tebrikler kalemine selamlarım !