Acıda Zaman Aşımı

bir yerim hasret
bir yerim gül bahçesinde
benim gibi bölünemezsin sevgilim zamanda
kar göğüslü dağlar
emzirir serin kayaları
seslensem ürker sesimden
çeker göğüslerini
zamanın yaramaz çocukluğu rüzgâr,
yerdi kayalardaki serinliğini günün
elmalışekerce enfes
- esen rüzgârda serinlenilmezmiş ikinci kez



benim dilimde
döngüsüz olur geçen zaman
biçimi bile aynı kalmaz şiirimin
Çekip de yaylalara konulmaz
Göv kırından ak atlara binilmez
O dağlarda hükümdarlık sürülmez
Geçivermiş Köroğlu'mun zamanı



benim gibi bölünemezsin sevgilim inan
anlarla oluştu bilinç
hâla unutmam
bir çemberim olsaydı zamandan
cant yapardım ön tekerine bisikletimin
İsmet'inkine binerdim ödünç
ve ben ona borçlu kalmazdım çocukluğumdan



tüketirse aşkı aşk her gün
öpüşmede esniyorsa sevdiğin
sevişmeler yalancıdır
benim gibi bölünemezsin
ur tutar zaman nikahında sarmaşık
doğan her gün acıtır
uçurumda durur sığındığım pişmanlık
seviyorum desem de şimdi
belli ki alışkanlık
kaybollmuş derinliği dilimin ucundadır



sözü öldürür ve doğurur tez
kopar halat döngüsüz kalır zaman
hukuksal bir sorunum ben yüzyıla
zaman aşımlı çağdaş olmak suçumla
sayfa sayfa bölünüp arşive kaldırıldım
yatağında eskidi insan sevmek
zamanı durduğunda Yediuyurdum

yaşam bahçesinde kuruyan meyveydi nefes

-? akan suda
yıkanılmazmış ikinci kez?