Adam Akıllı
yüreğinin içini açacağım ilk önce,
sonra benzin dökeceğim hissettirmeden sana,
bir kibrit çakacağım arkanı döndüğünde,
farketmeden alev alev yanacak yüreğin, acı acı,
o zaman belki anlarsın beni adam akıllı...
gözlerine dalacağım ansızın,
sonra en dolu bulutları dolduracağım gözbebeklerine,
sen masumca bakarken bana 'yağ' diyeceğim bulutlara,
istemeden akacak gözünden yaşlar, devamlı,
o zaman belki anlarsın beni adam akıllı...
düşlerine gireceğim ansızın,
en korkunç yalnızlıkları salacağım ümitlerine,
sen benli günler hayal ederken, tek başına bırakacağım seni,
umurunda olmayacak dünyanın kalabalığı,
o zaman belki anlarsın beni adam akıllı...
hayatına, yaşamına karışacağım birden bire,
yıllar sonra kurduğun düzeni, tek sözümle yıkacağım,
yüreğine yerleştirdikten sonra kara sevdayı,
sev diyeceğim sana canı, cananı,
hadi sev sevebilirsen artık,
o zaman belki anlrsın beni adam akıllı...
ruhuna kıyamadığındandır belki, bedene yapılan işkence.... bir serzeniştir bu, asla yapmaz, yapamaz sevende bu söylediklerini... yapmak ister belki, kendinin her canı acıdığında, ama yapamaz sonuçta.... ben teşekkür ederim paylaştığınız için....
yüreğinin içinde neler saklı olduğu daha baştan belliymiş..önce yüreğe işkence,sonra bedene..ama yüreğin suçu var mı sence ? ona sevmeyi öğretemeyen ruh değil mi tek suçlu ? ama burada karşı tarafın bir çabası var gibi sezinledim ben..sevmeye dair..fakat sevilmeye çalışılan niye böyle yapıyor ? tebriklerim çokça...eskimesin yüreğin...
Seven bir yüregin öfkesi düşmüş dizelere.Kaleminiz daim olsun sayğılarımı bıraktım sayfanıza.
teşekkürler okuyup, paylaşan tüm arkadaşlara... bu arada saygılar benden...
güzel şiirdi...tebrıklerımle