Adam Çıplak
Sevgiden umudu kesince ,
Can çekişirdi adam kendi avuçları içersinde
Farkında olmazdı bile...
Gecenin bağrını yırtmak
Güne varma yolunda caizse
Masumdunuz ...
Evet ,
Şüphesiz sessizdi gece
Sukunetini suç bellediniz ,
Bildiniz mi ;
Suskunluğunda ,
Karanlığa bulutların mavisini anlatıyordu
Bir açık hava tiyatrosunda .
Sarhoş , uğursuz bir nara ile
Sessiz seranatın sonunu getirdiniz ...
Siz ;
Yaşamayı nefes almak bildiniz
Pervazlarınızda begonyalara yer yoktu
Yol üzerinde papatyalar da açabilirdi ki ;
Beton döktünüz .
Adımbaşı soluklanırken
Zift kokulu yolunuzda ,
Canhıraş çığlıklarını duymadıysanız toprağın
Günahsız bile sayılabilirsiniz ...
Tanrı sevdayı sunduğunda
Kusursuzluk tacı takmadı insana ...
Yaradana rekabet
Size şahadet etsin istediniz sevdiğiniz
Küçücük yaralara ,
Gayr-ı ihtiyari sukut-u hayellere
Tahammül edemediniz .
Siz de kusursuz değilsiniz ...
İnsanı ekmekle doyar mı bildiniz
Ve su ile , ve hava ile yaşar...
Sevgiyi esirgediniz
İlla ki ;
Ve tartışmasız
Tek güç idi sevgi
Varoluşun temeldireği
Beşeri sırtında taşıyan
Ümidini kesmeden insana inanan
Hep uman
Her darbenizde
Sona yakınken
Hacıyatmaz misali tekrar ayaklanan ...
Esirgediniz ...
Ne diyebilirim ki
Siz de Tanri değilsiniz...
Siz ;
Sevgili namzedi
Yalnızlığınıza isyan mı edersiniz şimdi !..
Tanrı'ya eş koşarken kendinizi
Bilmediniz mi
Yalnızlık O'nun elbisesi
Sizin çıplaklığınız idi .
Bakınız
Dramanız gösterimde
Halka açık bir tiyatroda ...
Rolünüz ; pek küçük sahnede
Bırakın Tanrı'ya rekabeti
Kral bile değilsiniz .
Paha biçilmez
Hint kumaşından yalnızlığınızla salınırken
Sevginin topraklarında
Bir çocuk bağıracak önce çığlık çığlığa
Sonra tüm ahali inletecek kulaklarınızı
"Adam çıplak , adam çırılçıplak ! "
Siz üşüyeceksiniz
Çok üşüyeceksiniz....
Perde inecek
Rolünüzün hakkını verseniz de
Alkışlanmayacaksınız .
Perde arkası değil yalnız ,
Gün ışığınız da kararacak
Gece ; gene gece kalacak sizin semanızda
Siz gene
Nefes alarak yaşayacak ,
Ekmek ile doyacaksınız
Ve yalnızlığınızın farkında olmayacaksınız
Siz yeni oyununuza
Sahne yeni bir trajediye hazırlanacak ,
Yepyeni kostümler diktireceksiniz kendinize .
Hep çıplak kalacaksınız ...
Çırılçıplak kalacaksınız...
Tanrı sevdayı sunduğunda Kusursuzluk tacı takmadı insana ... Yaradana rekabet Size şahadet etsin istediniz sevdiğiniz Küçücük yaralara , Gayr-ı ihtiyari sukut-u hayellere Tahammül edemediniz . Siz de kusursuz değilsiniz ...
harika bir kurguydu...harika bir şiir okudum...sevgiler...
nitelikli şiire ve yazan yüreğe bin selam ile...
👍karl çıplak gibi olmuş çok güzel ve anlamlı olmuş tebrik ediyorum yüreğinizi...👍
Muhteşemdi,bol bol saygılarımı ve tebriklerimi bırakıyorum sayfana. (:
Ne denebilir bu sözler üstüne,insanoğlunun takındığı maske şairin ellerinde yerle bir yine.. Herşey insanın yoluna serildi,koşulsuz kabullendi hürlüğün hezimetini insanoğlu,kimi zaman yenen taraftı hercai kulvarda,kimi zaman mağlubiyete doymayan tarafta yer etti fütursuzca...Herşey insanoğlunaydı,insanoğlu da hayatın yeltekliğine matruşka.. Susturdun,hakikaten susturdun şair..Senin kaleminin dökümlettiği lezzete varamayan damaklar pişmanlığı adımlayanlardan olacak muhakkak,öylesi muhteşem yazıyorsun,iyi ki yazıyorsun,mükellef bir ağırlayış daha sayfanda.. Teşekkürlerim öyle çok ki,sevgilerimle şairem.