Adı Konulmamış Bebekler
/küçücük yüreğin kimin yüreğine değer
anne göğsünden uzak/
doğumdan güne
günden yarına
eğilip bükülürken hayat
kimsesizliğe kundaklanıyor
zerrelerinde solarken yarınlar
umutsuzluğun gözlerinde
flu belirsizliklerle
ağlıyor kadersizliği
tutunmak isterken hayata
vefasızlığın ayazında
dilsiz bakışlarla
minik bedeninde
üşüyor günahsızlığı
yüklenirken omuzlarına
rüzgârın savurganlığı
yer suskun
gök suskun
doğururken savrulan
paslı yüreğinin zalimliği
son çırpınışlarla
bebek gözlerde titriyor
ısınamazken nefesi
baba olmayı bilemeyen adam,
zehirli sarmaşık soluğun
vicdanını bıraktığın yerde
terk edişinin vebaliyle
şuursuzca kanayıp duruyor
şefkatsizliğinle donuyor güneş
anne olmayı bilemeyen kadın,
sütün memelerini çatlatmalı
bırakışın acıları sarmalı boynunu
cinnetin fısıltıları sarmalı koynunu
içini çürütmeli masumluğun feryadı
nefesini sıkmalı kimsesizliği
bir kez anne diyemeyişi
buz tutan yüreğinin sığlığını dağlamalı
"Allah aşkına,
karanlık geceyi örerken
bir damla gözyaşı dökmeden
uyuyabiliyor musunuz?"
/küçücük yüreğin kimin yüreğine değer anne göğsünden uzak/
Anneliğin ruhunu tadamamışlara adanmış bir şiirdi
Kutlarım
..hatice hanım çok kadim bir toplumsal sorunu tüm duyarlığı ile odağına almış öğütsel uyarılarla tabii o yumuşacık doğru yolcu hep sevgi sarılı uslubuyla teşekkürler tebrikler..selamlar
Duyarlı bir sesti içimi titreten...Tebriklerimle..