Adım Eylül
gözlerin zil çalar hüznüme
koşar gelirim hemen
bin umut...
bir şarkı boynunu büker
ağlar her akşam kapımda
kan damlar gözlerinden , silemem
içli nağmeleri vurur pencereme
dağıtır saklı düşlerimi
alır aklımı başımdan
uzar gider saatler , sökülür zaman
geceyi giyinir tüm yalnızlıklar
boşluğu sarar karanlığım
derindir , uçurumdur anılar
söyleyemem ,
içim burkulur birden
dayanmaz yüreğim
ansızın gözlerine kapanır
doyasıya ağlarım ,
sarılırım sonra
sisli sabahların koynuna...
adım eylül benim
soyadım sonbahar
yoksan eğer , gelmiyorsan
mevsimlerin , ayların ne önemi var ?
bilirim ki
bende dökülecek daha çok sarı yaprak var
yetti canıma
durdurun artık şu dünyayı
durdurun ne olur
durdurun , inecek var...
09 / 2010 SIĞACIK
Dizelerime yürek sesi olan değerli arkadaşım Semiha EFE Hanımefendi ' ye içtenlikle teşekkür ederim . Sağlıkla , mutlulukla ve sevgiyle kalması dileklerimle...
doğru demiş hocam. çok doğru hüzne zil çalan ancak gözler olabilirdi. tebrik ederim efendim. saygılar.
Ah keşke bir su misali akıp giden zamanları durdurabilmek olası olsaydı değerli öğretmenim Sevgili meslektaşım . Hüznün adı eylül,eylülün adı hüzün şair dilinde demekki. Güzeldi İçtendi Beğeniyle paylaştım
Ah bu son baharlar hele de eylül ne çok cana kastetmiş, ne çok hüzne yandaşlık...
sadeliği ile hoştu şiiriniz
tebriğim / saygımla
[1👍👍👍] Serbest vezin konusunda uzman değilim ama bu şiir içimde bir şeyler titretti. Su gibi aktı şırıl şırıl Yazan kaleme selam,yazdıran yüreğe saygılarımla
eylül isme hüzün verir.... ...güzel bir çalışmaydı....dua ile.