Adını Bilmek İstemediğim Kadın...

Camekânın sisli kanadına düşer
Volta salan kaldırımlar
İncinecek
Kaygısında adım
Göz çakılmış kapılara
Uzanan kollar
Hatıra dolu sokaklar
Terazi kefesinde tartar

Birini toprak alır
Birini gökyüzü
Hepsi sana döner
Geriye kalır ıslak

Kalabalık kabarık
Tek başına bir kadın
Cümle sevdanın toplanmışlığı
Gözlerinde kurşuni ağırlık
Omuzlarından sarkar gece
Açık saçık

Hayatla arasında bağ...

Ölü hücreleri kandıran bir tül
Bakışlarının arasına kazılmış
Uzaktan geçen bir şilebin imdat sireni
Tren gibi kaçmış hayalleri
Ufka yalnızlığı vurmuş
Tut ki seyrelmiş zaman
Havva'dan beri

Çıplak ümitleri...

Kalbinin ücralarına
Sırmalı sevdalarla serpilmiş / kum
İfrazı yekpare
Mesnevi ömrü olmuş bahane
Zümrüt yeşili gözlerinde
Hayat dönmüş çöle...

Gel de gülümse...

Hangi ara düşsen darasını alır hayat
Burukluğunda esmer
Asla eteklerine varmaz
Saldırgan rüzgârın
Esintilerine gelmeyen polen
Mutluluğunu filizlendirmez
Ne o öptüğüm dudak
Ne de gözler
Ölümü bahşeder
Sadece kuru toprak...