Adını Emiyorum

Senden ilk gözyaşımla alındığımda
ßu kadar uzağa fırlatılacağımı bilemedim...
ßana ilk sarılmandaki huzurumda
ßu kadar sıcaklığına hasret kalacağımı bilemedim...
Sana ilk seslendiğimde
ßu kadar adına dudaklarımın mühürleneceğini bilemedim...
ßana ilk veda edişinde
ßu kadar dönüşsüz bir vedaya gönderildiğimi bilemedim...
Senden ilk bahsedildiğinde
ßu kadar içimin acıyacağını bilemedim...

Şimdi bakıyorum da...
Parktaki çocukları sallayan elleri,
Alışverişte kaybolmasın diye sıkı sıkı tutulan elleri,
ßir tezgah önünde nasıl yakıştı diyen elleri,
Küçük bir gözyaşında aleve atlarcasına uzanan elleri,
Kanıyorum...
Seni özlediğimi bilsende
Hatırlamayacak kadar unutacağını biliyorum...
Yinede her gece yada her sabah
ßana hediye ettiğin ilk gözyaşı ile
Bana haram ettiğin adını göğsünden emiyorum...