Adsız Sabahlar

Keşkeler biriktirdim arta kalan zamanlarımda,
Keşkelerimle uyuyup uyandım,
Acıktığım da gün ortası,
Bir dilim keşkeydi kursağımdaki.


Adsız sabahlar geldiler,
Soyadsız akşamlar,
Kimliksiz yarınlardı kapımdaki.

Ne içimdekine söz geçirebildim,
Ne dışımdakine...
Alıp gittim mi başıma sonsuzluğa,
Dallarında yemişleri olmayan ağaçlardım ben.


Soyundum hayat;
Artık; ne maviler umurumda,
Ne sarılar,
Ne güzelim yeşiller...
Artık,
Siyahı seviyorum.
Gözlerin kadar karadır gönlümdekiler.