Affedersin Hayat

Hayatın buğusuyla dolunca gözlerim
Kim söyleyecek ana fikrini ruhumun
Savulun
İçimdeki kelimeler şarapnel
Kim bulacak kaybolduğum yollarda beni
Tutunacak yerler var oluştan yok ki
Ad'ına sövülürken daima
Dünya kadar ölüm gelse gideceğim o şehir
Yine aşktan bir yerdir

Keşke yağmura aşık olmasaydım diyorum
Nem ve önem bana birkaç damla
Ben deniz sadece bir de öylece mavide
Ve içime dışıma dolarken oksijen
Kötülük karbondioksit kadar sıkıcı olabilir
Hatta feci
O halde tutun beni melekler
Yaşama takılıp düşeceğim şimdi

İç duvarsız nefes almak ne mümkün
İçimi görmeyen
Uğraşıp didinip sevemediklerim
Lanetiniz alnımın üzerine çengel
Ölümüme çelenk olsun
Olsun be
Yine de sizden özür dilerim

Nasılsa şeklen sıfır çekiyor bu dünya
Hadi bakalım
Dibine çöksün maskeler
Kalsam çakır keyif
Hepi topu üç kadeh boğma rakıdan
Geceleri bütünlesem ateş
Namı diğer cehennem
Kader bana hasımmış
Kırk ad'ım sonra anlayıp içmek
Ve bilmek anadan doğma
Namı diğer dogmatik

Bakıyorum da XX taşıyan tüm dişiler tıpkı ben
Genleri gayrı safi histen
Kromozomlara aykırı olsa da
Affedersin hayat
Ne komiksin ama ne komik
Anlarsın ya..
Yazamadığım tüm küfürler
Aynen sana hayat
Aynen sana...