Ağıt ve Şair

- Yücel Kayıran'a


Ağlarken değişiyor, her şey
ışık yağmur oluyor gözümü kırpınca
ıslak kirpiklerin yanılgısında

yağmur ve ışık dudak dudağa
öpüşmenin çılgınlığında
yağmur şaşkın
kirpiklerim ıslak
yerden göğe yağar gördüm
ilk adımları
Nuh'taki tufana değdi
sonra içime girdi sağanak

Seldi
kaldırımlara vurdular bendeki şairi
yağmurlar
yağmurlar
şiirimdeki suda beni kaç kez boğdular


Nasıl edeyim nere gideyim
ete, kemiğe
pıhtıda kana
Adem'le Habil'e kızıp gideyim


Damlara girmeden müebbet yerim
affıma sığınmadan girerler gönlüme
ekmeği kuru
peyniri küflü
reyhanı uçmuş
ey aşkları suflör hayat
soğuttun şiirlerin tadını
bu yüzden hiç olmadı doyan
ve hep aç kalkılır aşk sofrasından
kala kala kuru dalda ayaza kaldım
göğe sesi ağmış avaza kaldım
beni koparan suya ne deyim

Nasıl edeyim
nere gideyim
halden anlamayan insan elinden
boynumu bir yana büküp gideyim