Ağlamakli Çalayi Kemençenin Yaylari!

Ha bu dağın zirvesi kar idi boran idi
Temel'le benim adım aşk idi sevda idi...

Ondördünde kız iken verdiler beni ona
Onbeşinde doğurdum yaktım bahtıma kına

Sabah inek sağayip gidiyidum tarlaya
Önde Temel yürüyi uyayidum arkaya

O varırken kahveye vururidum tırpanı
Ter dibimden çıkardı anaridum babani!

Dizilirdi sırtıma öbek öbek odunlar
Ula Temel adini yali kazuk kodular

Yorgun argın döniydum ben ocağun başina
Temel hala kahvede zehir gattum aşina

Öylede efelenip girerdi ki içeri
Dersin köyün muhtari canı çıka serseri

Uşaklari yatirip bir nefes alacakken
Gelir girer kanima yorgunluk atacakken

Sormaz kari mutlumu gecelerin ardinda
Yan gelip uzanayrum o da bunun farkinda

Yunusum sevdalandi Ayşe kadın kızına
Koşunca yetişemem o gavurun hızına

İçim içimi yeyi gaynanaluk bir bela
Duyar rahmetli bubam okur rüyamda sela

Düğünümüz kuruldi sıra sıra yemekler
Davul zurna vuruldi horon tutti veletler

Temel gelmişti aşka çekti belden silahi
Ondört kurşun saydirdi okuyiken ilahi

Bir çığlık kopti geldi gelinumun ağzindan
Düşti toprağa kaldi taze fidan dalindan

Yunusun kucağinda al kanlarda Cevriye
Koşup yetişti köye jandarmayla devriye

Civan köşede ağliy diyki ne ettin buba
Gelin yerlerde yatiy üstüne çektuk urba

Adetunuz batasi silahsız olmaz miydi
Hiç yolina gidenler bu sesi duymaz miydi

Ağlamakli çalayi kemençenin yaylari
Bitmez köylerde ölüm bizde hasat aylari



Not:
Nebile gızzzz,

Gel sataşmayı bir kenara koyalım da yöresel sorunları inceden hicvedelim . Sadece sen değil diğer arkadaşlar da kendi yöresel toplum sorunlarını yine yöresel şiveleriyle aktarsınlar. Belki çözümüne bir nebze katkımız olur.

Ne dersiniz?