Ağlayınca Insan..
bugün yine makyajımı gözyaşlarımla tazeledim..
çok çabuk giyiniyor yalnızlığın maskesini insan ağlayınca..
dünya büyüdükçe gözlerinde,
kendi küçülüveriyor ansızın
bir küçük iç muhasebe hesapları alt üst edince
kaybetmişliğin farkına varılıyor..
dertlerin hasadını yine toplamak kalıyor insana...
-zaaflar hep aynı karnede-
insanın canını yakıyor bir arpa boyu yol alınmamışlık
sonra bir damla gözyaşında kopan fırtınalar diniyor..
duruluyor ağlamalar yavaş yavaş..
geri dönüverince insan yüreğinin kıyılarına,
anlıyor ansızın..
ve yine kırılanı döküleni
toplamak kalıyor insana..
Ağlamak sevgili Gülcan her yüreğin harcı değildir.
Ağlamak insan kalabilmektir.
Ama biz ne diyoruuz ,gözyaşları hep sevinçten aksın değil mi ya ?Yani inşallah 🙂
Tebrikler.
🤐haklısınız rıdvan abi..gülmekten vazgeçmemek gerek🙂👧
Güzel şiir tebrik ederim ama Yorum bölümüne yazdığın kötü Ne o karamsarlık hali Unutma hayat devam ediyor Ve gülebildiği kadar yaşar insan....
👍👍mutlu yıllar.gülcanud83cudfbbud83cudfbb
haklısın nebile ablacım..ben şimdiden yoruldum..sanki şimdiden topladım ömrümün hasadını..yer bulur muyum bilmiyorum bundan sonra yaşayacaklarıma ama yaşıyorum işte..yaşamaya çalıştıkça da yoruluyorum.