Ağrı

kadın sordu: neden böyle idi, kırıntıydı, zorlamaydı, diş gıcırtısıydı, felaketler rastlantısıydı?
Yaratıcı cevap verdi: Ama ben böyle istedim






bir fısıltı , bebeğin saçlarını okşuyor
ninni

/ savaşta ölmemiş asker
kurşun göğsü parçalamak istememiş
annelerin elleri yüzüne kapanmamış
nihayetinde ,çocuk gülüşlerini duymuş gökyüzü
beklenen özlemleri bir yufkaya sarıp göndermiş eylül
intihardan vazgeçmiş tüm siyahlar
garlarda sevişme yasağı kalkmış
yolculuktan inip sarılmış sevgililer
ve ekmek sesi gelmiş evlerden
sağce ve solce herkes istediği eliyle yazmış öyküsünü
devlet çekilmiş aradan , açılmış kilit
gölgeler aydınlık yönünü keşfetmiş yansımalarının /


madenlerin uçsuz bucaksız hırsından yapılma ülkeleri
almıyor içim, sıkıldım gülüşümün yamacında ki ıssızlıktan
mermileşmiş gökyüzünün yılışık kirine alışıyor insanların çoğunluğu
doymayan bir lağım var ayakların altında
paydos zili de çaldı yüreğimde sevdanın
sevdiğim tüm adamları konuşmayan göktaşlarıyla kovaladım
ah ben ne çok hayretler yuttum Tanrım
dilimin katran suyu akıyor sayfalara
robotları asamaz iplerde
çıldırsam biter mi alıştırılanlar
meleklerin içtiği şiirler adına çıt çıkarmıyorum, senin dibin de
öldüğümü bildim...


korkak bir masalmış ömür
sakızcı şairlerin dili de bu şakacı yalnızlığı onaramamış


anılardan kopartılmış ilkelliye yolculuğum
ayaklarımda medeni ağrılarla
seyredilmemiş bir filme gidiyorum
alçaktan uçan bir gülümseme beni takip ediyor
yüzümden neden, niçin, nasıl, belki ve bazenli günler çıkartılmış
denizimde kayık , ağacımda yaprak kim olduğumu çözemeden
uzaktaki sevgilinin ağzının tadını bilemeden
zamanın ucuna gidiyorum
kahramanını uğurlayan öykü gibi nemli bakıyor güneş
birazdan yağmur yağacak
bense her şeyi unut rengindeyim
ıslanmayacağım...