Ah Bir Erkek Olsam Anlatırdım Sensizliği

Ah bir erkek olsam!
Bak gör o zaman, nasıl anlatırdım rezil sensizliği..
Gece yarılarında atardım kendimi karanlığa..
Kahrolası yalnızlığı kazırdım ayaza..
O güzel adını yazardım kaldırımlara; kanımla..
Üşüyen ellerimle, titreyen naralar atardım pencerenden içeri..
Devirirdim tüm meyleri; bahçe kapın önünde..
Yoluna gül diye ben serilirdim..
Ah bir erkek olsam!
Bak gör o zaman, nasıl anlatırdım rezil sensizliği..
O mağrur yüzünü göreyim diye;
Vururdum kendimi pencere denizliğine...
Oturup sokak lambası altında; hesapsız acı çekerdim belki de..
Güneşi beklerdim, caddeler üzerinde...
Seni bir kez görme ihtimaliyle;
Arşınlardım şehrin tüm sokaklarını...
Ah bir erkek olsam!
Belki bir nebze anlatırdım sensizliği...