Ah Sen......

ah sen ...
o adam....
nihayet sağnağın dindi....
avuç dolusu aşka uyandım gece yarısı,
yokluğun ince bir sızı
ve sineye çektim garipliğimi...
.....düşümdeydin......






ah sen...
bakışları buz gibi gri,
istasyon çıkışında,
kirli sakalıyla
yüreğine abanıyordu
kayda aldığı şehri...
uzun saçları
ceketin yakasından içeri
yanakları hafif çökük ,
gönlü zemheri....





/ihtimal kızıl kor akşamlarda,
ağlıyordu gözleri../






ah sen;
göçebe ruhlu,
esmer yüzlü,
geceye emanet serseri...
bazen katı,
bazen esnek,
bazen kederli....






belki hep aynı kırgın inatla,
vazgeçtim sevmelerden
"aşk bir ateş çemberi ",
hiç dinmeyebilir,
yazılırken usta şairlerden
iki kaşının arasında,
......ölüm gibi....






ah sen,
gönlümün son göz ağrısı,
aşkına aşık olduğum sevgili..
diret sevdanla,
öğret yeniden sevmeyi,
bir fark yarat....
hazırladım kendimi....







ah sen;
o adam...
gökyüzü kuşanan,
yağmur olup yağan,
aşka firar edensin...
sen,
halden anlayan
garip bir ecel gibisin...
ve sen.....
ah sen...
o adam..
aşkınla yakıp,
külünü göğe savursan
namerdim buraları bana mezar edersin....
ah sen...
......sen....