Ah Yüreğim

Ah yüreğim,
Neden böylesine acıttı ki duydukların?
Bilmiyor muydun ki sanki ilk olmadığını?
Acıtan bu değildi, anladım...
Biliyorsun ki artık son da değilsin.

Ah yüreğim,
İlk olmak değildi de,
Son olmaktı belki de senin derdin.
Bakma benim bencilliğime,
Çok yorgunsun, biliyorum.

Ah yüreğim,
Neyi ne yapacağını bilmeden sahipleniyorsun işte.
Dinlenirim ümidiyle...
Hırçınlığın da bundan.
Anladın ki daha çok yorulacaksın.

Ah yüreğim,
Kabul etsen herkesin bir görevi olduğunu hayatta.
Seninki de kırılmak.
Kırıldığını unutup, yeniden kırılmak,
Hiç kırılmamışçasına...

Ah yüreğim,
Kabullenemiyorsun işte yürek olmayı.
Taş olsaydım keşke diyorsun,
Şöyle yerinde ağır,
Sağır...

Ah yüreğim,
Elimde olsa hiç üzer miyim seni?
Elimde olsa hiç dinlendirmez miyim?
Ama insanım işte,
Kandıkça, kanasım geliyor.

Ah yüreğim,
Kaç kez kandırdım kendimi sen biliyorsun,
?'Yapma bunu bana bak atıyorum, gel hadi.'' Demedin mi?
Kaç kez yanmadık mı beraber?
Neden şimdi bu küskünlük?

Ah yüreğim,
Duramayız biz. Duramayız.
Yanarız, yıkılırız,
Korkarız belki en çok,
Ama duramayız...

Ah yüreğim,
Sen de biliyorsun ki durmakta istemeyiz hani.
Severiz oyunları, iyi de oynarız.
Ben dursam, sen ayartırsın,
Sen dursan, ben.

Ah yüreğim,
Tek dostum, sen beni bilirsin.
Ne çok yorabilirim seni,
Ne de çok dinlendirebilirim.
Çünkü korkarım ikisinden de.

Ah yüreğim,
En iyisi, değerimi bil benim.
Kıskanma başka yürekleri.
Kim bilir, hani şu tamamlanmak dedikleri,
Bir gün bize de uğrar.

Ah yüreğim,
Tamamlanırız birlikte.
Sen bana yetersin,
Ben sana.
Kara toprak dinlendirir bizi...