Ahh Benim Sineyi,yakan Püryanım.
Ahh benim sineyi,yakan püryanım.
Yönünü çevirdin,ben den öteye.
Gittinde gelmem,dedin geriye.
Can evimden vurdun,bilmem ne diye?
Sineye çektim de,ahhhh diyemedim..
Ahh benim bağrım da,yanan püryanım.
Sinem de çırpınır,nazlı cemalin.
Bak açtığın yaram,derya ya döndü.
Ahir ömrüm sana,kul köle oldu.
Ellere halim şu,ben diyemedim.
Ahh benim gülşenim,seher nidam.
Arşın gölgesinde,bak ah nur eyler.
Naciz beden sende umuda katmer.
Bir evlat ana yı nasıl,terk eder.
Düşündüm taşındım,hak veremedim.
Çizilsin suretin,güneşe aya.
Ayağın değsin,istemem taşa.
Yazılan geliyor,kul ise başa.
Uzak dursun senden,gam keder tasa.
Sen vurdun bana,ben ölemedim.
Saf-iye de bir yürekti maviye bakan Sam-yelin'de zemheriydi sevgide açan, Gül kokusuydu meltemleri saçan, Candı yürekten yüreklere dokunan
..............................Hüseyin'den
aşkla ve sevgiyle kalın
elinden her şiir geliyor!
bu tarzı çok sevmeme rağmen yazamayanlardanım...
ve hüzün
--ki en sevdiğim alfabem!
okuttun..
kutlarım abla..
Çizilsin suretin,güneşe aya. Ayağın değsin,istemem taşa. Yazılan geliyor,kul ise başa. Uzak dursun senden,gam keder tasa. Sen vurdun bana,ben ölemedim.
Tüm şiir bir yana da, muhatabı bu bölümü tekrar tekrar okumalı. Gerçi okumak ile olacak işler de değil bunlar. Yarın ana baba olduklarında çok daha iyi anlayacaklardır. Kutluyorum. Nicelerine...
halk şiiri tadında dizeler okudum adaşım. Bazı yerlerde "de" yanlış yazımı dışında yazım yanlışınız yok...dizelerin sonundaki ahenkte bazen kafiye ler kulağa hitaben yazılmış , keşke halk şiiri geleneğine uygun olarak yarım ya da tam kafiye olsaydı. şiirinizde bazı Osmanlıca sözcüklerini kullanmanız şiire anlam bakımından derinlilik katmış.yüreğinize sağlık. saygılarımla...
tarz da değişiklik var, ama her türlüsü güzel senin kaleminden,
tebrikler ana şair