Ahhh! Sarya...

Gecenin zifiriydi gözüne çekilen sürme...
Ellerinde gençliğinden kalmış yarım bir sevda...
Sonu olmayan yolların uzağında kalmış mavileri
Bir gönüle sığdıramamış acılarını
Şimdi hasat zamanı toplamalıydı umutlarını...







Güneşle olan dansı başlamıştı çoktan...
Narin, zarif, güneşe teslim bedeniyle,
Sarya...


Kaldırdı başını göğe, fısıldadı güneşe,
Usulca irkildi ardından ve son cümle çıktı ağzından,
?Korkmuyorum ayrılıktan kavur beni sıcağınla
Aşk acısı çekmişim nedir ateşin bana...
Her gün erirken bedenim sen bitir beni bırakma soysuzlara...?
Ve kapatıp gözlerini teslim etmişti ruhunu güneşe...





Ay şahitti her gece yaşananlara...
Göz kırpar her fırsatta,
Karanlık çöktürürdü yaşanan acılara...
Üstesinden gelemez Sarya...
Usulca baş kaldırırdı aykırı yalnızlığa...
Ne fayda Sarya ne fayda...
Topraklar alacak senide ardına
Katacak soysuz yarınlara...








Yarınlar amaçsız başıboşlar...
Bir ben mi kaldım tozunda boğulacak...
Ne ayrılık ne acı diyordu şimdi
Bir tek unutulma korkusu...
İşlememeliydi Sarya'nın ömrüne...
O her zaman hatırda kalmalıydı...
Esmer güzelliği dillerde dolanmalıydı...

Ah!!! Sarya...





Masum güzelliğine işlemiş yılların hoyratlığı
Sen mi olacaktın hatıraların başkahramanı...
Siluetini karanlık gösteren aynalar,
Yılların taze yorgunluğuyla birleşmiş görmez misin?
Sen iyisi mi kapat gözlerini kaybol rüyaların da
Düşlerinle oyna oyunlarını...
Ama sakın kaybolma soyha yıllarda...
Her rüya yeni başlangıç
Her özlem umut açsın bağrında...
Hoşça kal Sarya...
Yalan yılların melek yüzlü kadını...
Şimdi çocukların oyunlarında
Adın çığlık çığlığa
Sarya güneşle dans et hadi Sarya...








Sarya:özgürlük dansı yapan zarif kıadın...