Ahiret Taslağı
Dalllarında çürüyüp ,
Toprağa karıştıkça
Envai çeşit hayat
Sen
Hasat zamanını
Daldan dala geçirdin insan
Ruhunun nefesi kokuyor açlıktan
An geldi bir dal misvak olduk
Içinizi temizleyemedik ...
Onca akarsu varken kir tutmayan
Çamura bulandık yekpare
Temizlenemedik
Bir yanımız yaradılıştan masum
Diğeri sol kolundaki meleğe mürid ...
Sağımızı solumuzu bilmedik
Orta yerinde dünyanın
Adımızı heder ettik ...
Özgür ve pervasız yaşamak adına
Kırıp tüm insanlık zincirlerini
İlkelliğe geri döndük
Taş devri insanı misali
Eti yenen ne bulduysak , av ettik
Tadına varmak için değil
Doymak için yedik
Dünya tükenmez Halil İbrahim sofrası
Sevda ab-ı hayat
Ademoğlunda bir maymun iştahı
Doymadık
Doymak bilmedik ...
Ekmeğimi paylaşırdım acizle ,
Doymaz iştahınızla ,
İliğimi kemiğimi sömürme ihtimalinizi
Gözardı edemedim
Bölüşemedik ...
Kabahatli ben miyim bilemedim
Bende sürekli bir şüphe hali
Sizde burnunuzdan kıl aldırmayan bir eda
Birbirimize teğet geçtik...
Ayrı yolları seçtik...
Henüz hamken benliğim
Bırakmadınız kendi tadında pişeyim
Attınız yürek yangınlarına
Dışım çiğ kaldı
Içim yandı ...
Bir damla su değildiniz
Söndüremediniz ...
Ve Mevlana ,
Eşşekten esirgemedi şekeri
Lakin bildi
Eşşeğin tabiatı gereği otu sevdiğini
Biz idrak edemedik
Küçük bir misal alıp hayattan
Kendi deminde pişmiş
Ölmez adam ...
Biz demlenemedik ...
Bazen iki kelime hayattır
Bazen iki cümle ecel
Bu bedenle tek bir kez yaşayacakken
Cürmü ne ki yüreğin
Tıka basa doldurup
Ambale ettik .
Tek bir sevdayla kanabilirdik
Kanmadık...
Sen düşün şimdi insan
Mona Lisa neden gülüyor ?
Bir ressam ki ;
Dünyanin gizemi takılmış fırçasının ucuna .
Sen siyahı matem bellemişken
O siyah saçlı bir dilbere
Bir gülüş kondurmuş asır önce
Asır dediğin ne !
Bugün hala gülüyor saçlarının mateminde
Biz gülümseyemedik ...
İnsan bak !...
Biz boş geldik
Boş yaşadık
Bir gülümsememiz bile yokken asırlık
Kendimizi nimetten saydık ...
Velhasıl samandan biraz farklıydık ...
İnsan
Bilir misin
Neden meyve vermedik ,
Boş gitmekse nihayetimiz
Neden kendimize insan dedik ? ...
hayata dair anlatılması gereken ne varsa okuyuculara buyurumki bu şiiri okusunlar yeter ...! sevgili zeynep süberkten yine kendimizi alamadıgımız bir şiir daha kendisini tbr ediyoruz saygılar...!
Dünya tükenmez halil ibrahim sofrası Sevda ab-ı hayat Ademoğlunda bir maymun iştahı Doymadık Doymak bilmedik.
Her satırı, her kelimesi,her beyti düşünerrek seçilmiş, anlayan çok çok şey ifade eden,tarifsiz güzel bir şiir okudum. Her kelimenize katılıyorum Zeynep hanım.
Saygılar
Ademoğlu mefaati için karga ile bile ortaklık kurdu ne yazikki tebrikler...👍👍👍👍👍
İnsan bak !... Biz boş geldik Boş yaşadık Bir gülümsememiz bile yokken asırlık Kendimizi nimetten saydık ... Velhasıl samandan biraz farklıydık ...
İnsan Bilir misin Neden meyve vermedik , Boş gitmekse nihayetimiz Neden kendimize insan dedik ? ...
👍👍👍👍👍👍👍 👍yüreğine sağlık
hayat böyle birşey işte
ve şair ustalığınız önünde saygıyla alkışlıyorum bu nitelikli şiiri.