Ak Yazmalı Kadınlar

/töre bu ya
rüzgar
hoyratça esse ne fayda

d/okunulmamış mektupların
asma gibi
sarksa
boynuma
veryansın etmeden
manalı
akşam otursa gözlerine
ah ne fayda/

ki varoş ellerinde
siner
göğüme
sabi düşlerin

devasa ışıkların
ırmaklar
beyazlığınca
üstüme s/iner sessizce

gördüğüm en son
bakış
yaslı pencere önündeki yaşlarla
büyür
küçüldükçe küçülür
omuzların isyanı
kayboldukça kaybolur gider

hakeza
zakkum
renkli
hırçın raksın
uçarı olsa da
bezdirse de martıları
kuşları
birbirinden
gün doğuyorsa
mecburuz dayanmaya
mecburuz yaşlanmaya
hiç kendimize zaman vermeden
yok olmaya mecburuz

hayatın kör düğümleri
bazen
korkak tenin avuçlarında
heveslerinle
kalbe dokunur hissiyat
maneviyat

ya bize öyle gelir
ya da onlara

ağır seğirtir artık hikayeler
izler

ağır aksak
gider zaman
hem de hiç anlamadan
anlatamadan
anlaşılmadan
sakince akar gider yoluna su
ağlayamadan

yolak kentin
bacalarında
nöbet tutar o gözler
her gün
gidenleri bekler

liyakat
ömür
boşluk boşluk
izbe tenhalarında yaşamın
sonu

ahir zaman
ezelle baş başa
randevu

beklemeden
bekletmeden
tökezler ayaklar

beyaz bir
düş düşer
yok olur
saçlar

yollar tükenir
bitiverir

aniden tereddüt etmeden akar gidiverir

gün olur gelir de
beyitlere sığmaz, ölür de siliniverirse
bu
mersiye

kırılır dalından tohumu çiçeğiyle

çünkü bu kadınların öyküsü
çok
uzun
hikaye...

...


30.11.11