Akdeniz Dostum

Hatırlasana Akdeniz dostum

Ben en çok ölüme koşar gelirdim
Deniz mili iç çekerdin sen
Yas'lanıp ağlardık öteki kelimelere

Acı zıpkın ama yeşileydi yosunun semahı
Gitme dediği duyulurdu deniz kabuklarının
Mutedil direnişini sürdürürdün ardımdan
Şehir zaman takılarını çıkarırdı

Kült bir denize bakmak gibiydi umulan
Omuzlarında nazenin sonu taşıyarak
Güney gamzeleri sen dolu gülümserdi
Kaldığı yerden hep toprak

Derin hayallere sığ'dım meğer
Düşlerim gökyüzünün yıldızlarında görülmüş
Üzerinde ağaçlar büyütmüş sevdiklerim

Şimdi ad'ımın kızılında dünya
Dizlerimin bağında hayat
Yol yol uzun yıl yıl tenha

Nihayet ölümsüz uğradım şehrin telaşına katık
Keyfine kederim

Sakla sana beni Akdeniz dostum
Uzansam diyorum kumsala
Yarım deniz yarım kız
Ellerimde ilk dördünün ışığı
Soyut tanıklığında can kıyılarımın
Yüzsem ölüm suya düşer mi tenimden

Arada bir isyana eğilerek başım
Kavramlar pul pul döküldüğünde eteklerime
Hiç zor değil fikrin kefenine sarılmak

Sonsuz kez sonsuz gülse siyah
Ateşin kavline gardım nefesime tutsak
Mutluluğa yakalanır an'larım
Ölünceye kadar yaşamak işim gücüm

Burada bekle Akdeniz dostum
Suya yazılıp geleceğim
Bir gün kumun eşiğinden geçecek uçarı mavi
Yağmurları biriktirip ölçüsüz sevinme diye
Sana rıhtım
Sana yeni uçurumlar getireceğim