Akıl Oyunu

Düşünürüm bazen
Oyunu musun diye aklımın
Esrikliğin efsunlu aynasında

En görünür hali misin diye gizlimin s/aklımın




Her derde deva gözlerini
Milâtsız a/sırlar ötesinden tanırım
Em ararım sahralarda çare sensin diyemem

Kays gibi susar utanırım




Bir gül gibi gülsen yüzüme
Tozlu sayfalardan aralanırım gizli sır gibi
Ruhumu olabildiğince seyret

S/isli uçurumlar misali görünmez dibi




Tutuklandım tutsaklındım
Tüm varlığımla bak yokluğuna ram oldum
Bir damla yağmura muhtaç gönlüme nil senken

Çölün ortasında adına dikilmiş ehram oldum




Sen gülmesen de gözlerime
Ebediyyen burdayım terki diyar eylemem
Kan revan içinde ölürüm kahrımdan

Bilirsinki ağyarı yar eylemem




Yokluğunda simsiyah semadan
Sağanak sağanak hüzün sağarım
Art arda fırtına kopar ruhumda

Çisil çisil kaybolan gölgeme yağarım




Yüzyıllardır rüzgârdan duymaktayım
Gönlün kurak ve kır/açtır
Vurup kendini dağlara taşlara, isyan etsen de

İnkâr etsen de bilirim yüreğin hep açtır




Adım gibi bilirim kalbim gibi
Şeksiz şüphesiz gerçeksin
Sarı sayfalar arasında her okunmada bu şiir

Dal yaprak yeşereceksin




Seni soran gözler dağlansın
Yüzyıllarca geriye dönmesin, karanlığa sürülsün
Üçler yediler kırklara karışsın sırra kadem b/assın

En son yokluğun sınırında görülsün




Adıma fermanlar çıkar
Söyle dağıtsın en mahir ulaklar
Dağ taş saklayamazsa

Bakışlarından beni gözyaşı şişelerim saklar




Yüzüme bir b/aksan kirpiklerini aralayıp
Dalgın dalgın ah harelenirim
Düşerim yedi kandilli Süreyya'dan

Kırılmış cam misali parelenirim




Görünmeyen perdelerle
Sana meftun benliğimi kuşatırsın
Bakışlarınla hep öldürür

Gülüşlerinle ruhumu asırlarca yaşatırsın




Hatırlanmasın hiçbir şey
Siyah beyaz resmim küllere gömülsün
Yalnız şiirlerim kalsın hatıra

Cismim yediveren güllere gömülsün