Akıllı Olmak İstemiyorum Asla

Biri beni izliyorsa,bu saatte,
Bu adam kesin deli diyecektir ardımdan.
Gözlerim bir meçhule doğru zaafiyette,
Aklım bir meçzupluğa yürümek te.
İç geçirerek deniz üstünde ki,
Küreksiz kayık gibi yalpalamak da...

Kendim de olup olmadığım ise,
Belli ki hala muallak da.
İçimde fecir bir kıpırtı,
Kadife sesini duymak da.
El sallıyorum kendi kendime,
Ufukta ki hayaline,
Öyle melül melül,dönüp bakıp da...

Çünkü az evvel yine,
İçimden sen geçtin,
İçimden aşkın seli geçti,
İçimden sevgin geçti,
İşveli bir göz kırparak.
Hem de nefesini asi bir yel gibi,
Yüzüme savurarak...

Geldim yine yanına perişan bir halde,
Ve yalınayak.
Ya çak kibriti at üstüme,
Beni küle döndür,oracıkta yak...

Ya da yine o sahilde ki gibi,
Başını iç geçirerek,omzuma yasla.
Zaten seni sevmek delilikse eğer,
Akıllı olmak istemiyorum ben asla...