Akl-ı Meâd

I

her gece ellerimi
gökyüzüne açıyorum

huzura diz çöküyor
gözlerimdeki iman şerbetli karanfil

ruhumu ruhuna ilikleyen
aşk-a duacıyım

tetikle beni şeytan
ben yüzümü; bu gizemli yola adadım

ateşin; avuçlarımı yalarken
sana hiç yenilmediğimi anladım

II

eyy Rab!
sana bütün günahlarımla
şehâdetli özürlerimi getirdim

göğüne dokundur beni
sarkıt ay zülküflü kadın gibi

serçe ötüşlü romanın
son yazan bölümü gibi
al bütün şiirlerimi

suçlu bedenime çiz resmini
zaman alnıma küs secdeli
nankör bedenime çivile ezan sesini

III

eyy Rab!
sana sığınıyorum
halime duâcıyım

kabul eyle şükrediyorum
tevbe ediyorum

sağlık cilveli ağlamaları siliyorum
sadece beni yarattığın için
kendimi seviyorum

ne cenneti gördüm
nede cehennemi

ölmeden geçti tırnaklarım
mutluluğa tiryakili
aşk işlemeli

duâcıyım
yolundayım

sev beni
sevgili gibi

../