Aklımın Uçurtmaları

//Sancı ipe astı kendini
Hayat yer değiştiriyor martı gözlerimde//
//1//
Bir çiçek kendiliğinden açıyor
İçimden veda ediyor melankolik şarkılar
Avuçlarımın içine alıyorum kalbimi
Zamana tutunuyorum...
/2/
Fırtınalara alışkın ömrümün çentiklerinde
Kabuk bağlıyor yutkunduğum avuntularım
Tükenmiş olsa bile söndürmüyorum yanan mumu,
Sayamazken kalan günlerin oyunbozanlıklarını
Öğrenmem gerekenleri öğreniyorum zamanı geldikçe
Hayatın küllerinde olgunlaşıyorum...
/3/
Hayatın siyah beyazlıklarında
Yıkılmışlığım olmadı
Yılgınlığım hiç olmadı
Cam kırıkları batsa da ayaklarıma
Umut kırıntısı sürükledi peşinden
Peydah olan her sabahla
Garip bir hüzne kapılsam da
Dünle bugünün kesişme noktalarından
Vazgeçmedim hiç...
/4/
Güncem, ben'i ben'den doğuran nefesim
Her gün yeni baştan yazılan öyküm,
Dilek ağaçlarına asılan adaklarım
Yüreğimin sıcak iklimlerinin sedefleri

Yürünecek cesur yolum
İşaret parmağımın gösterdiği
Nil mavisi...
/5/
Düşsel mavilerin koynunda
Dünde bırakırken grinin tonlarını
Tam kırılma noktasında savuruyorum zamanı
Ebemkuşağı tılsımıyla beziyorum dipsiz Dünya'yı
Hadi canım sende'lerimle...

Yarını dokurken
Işık yalımı parmaklarımla
Sonu olmayan düşüncelerimde
Dik başlı aklımın uçurtmalarını
Kopartıyorum iplerinden...

//gözlerimde saklı bir telaşla, bugünün altını çiziyorum,
Kundakladığım dün hakkını helal et, maviye gidiyorum//