Akşam Söküğü

Kızıl bir iğde kokusu etrafta
Kardelene bürünüp doluyor boğazıma

Ve ıssız evin kalabalık çığlığı
İlmek ilmek dokunmuş, ipek kumaşıyken aynada
Sorunlu bir çocuk yanaşıyor yamacıma

Zira ellerim tutsakken avuçlarında
Karanlığa boğuluyorum bu sabah
Gün doğmadan rüzgar hışırtısı boğuyor ruhumu
Stabilize bir hayatmış meğer soluğum
Bilemiyorum

Lakin hıçkırıklar, tevekkülü anmıyor bu akşam
Alnındaki sokak grevi
Kaybolduğum saçlarında haykırarak resmini arıyor
Ve çiğ damlası yağarken dualarıma
Gülüşlerim kesiyor anlatım bozukluğumu

Kalemim yazmaz oluyor sonra, (gözlerini göremediğim zaman)
Yaz diyorum yaz,
Ahkam kesme, sensizlik günlerime nazaran

Biliyorsun
Andıkça içim teslim ediyor içini yüreğine
Tatlı bir bayram günü, dokunuşun sarılıyor öpücüklerime

Sonra akşam söküğü gibi oluyor tan vakti
Okuduğun türküleri göremiyorum, konuşma diyorum
Dik bu gece dik sensizliğimi

Ardından yamalı bir aşk kalıyor geriye

Eşsiz intihar döküntüsü şimdi, tam vakti...

23.09.11