Alacakaranlık Vardiyaları
Zifirle sevişiyordu yıldızlar
Ve ay göz kırpıyordu sen'li düşüncelere
Sessizlik sakıncalı uyanışlarla kollarıma sarıldıkça
Yokluğuna alışıyordum...
Göğe kanatlanırken sözcükler
En yalnız halimle
Öykünmelerime dönmeni bekliyordum...
Oysa
Alacakaranlık vardiyalarında
Doludizgin ayrılıklara yelken açıyordu hayıflanmalarım
Ve yanıp sönen yıldızlar amansız sızılarımı kaşıdıkça
Esmer suskular düğümleniyordu yeniden boğazıma...
Neşterini soluğuma saplarken hayaller
Aşkın sen halini yaşıyordum dem a dem
Üşüyordum uğramadığın rıhtımlarımda
Karınca yuvalarının bereketi gibiydi kaygılarım
Uykusuzluğumu kederinle örtüyordum her defasında...
Ve her yeni güne sabi uyanıyordu sen sızılarım
En masumane bakışların tenhasında
Çelimsiz ağrılarla dolanıyordu yokluğun kollarıma...
Uğultuların kem sözleriyle
Sana düşüyordum
Dilimde yalın bir türkü
'gaybana gecelerin esaretiyle'
Yalın bir sözcüğe boyanıyordu gece
Seni seviyorum diye
Ve yangınlar göveriyordu yüreğimin sen dönemecinde...
Şimdi saatler seni vuruyor
Akrep boynunu bükse de
Kan revan bir pusuya uyanıyorum
Esaretimin mim halindeyim
Ve fi tarihli sevinçlerimi arıyorum ardından
Dönsen de dönmesen de
Sus bir şey söyleme...
Şimdi saatler seni vuruyor Akrep boynunu bükse de Kan revan bir pusuya uyanıyorum Esaretimin mim halindeyim Ve fi tarihli sevinçlerimi arıyorum ardından Dönsen de dönmesen de Sus bir şey söyleme...
mütşeme bir şiir ve mühteşem bir final songül karadağ klasığı işte enfesti şairem alıp keseme çıkayım ben büyük bir suskunluk içinde tebriklerim kalsınsayfanda👍
girişten finale insanı esareti altına alan , su gibi okutan bir şiir ... yürekten kutluyorum songül çok keyif aldım okurken 👍
gelelim fotoğrafa ; annesinin kucağına nasıl da yakışmış yiğit bebek şimdiden şiirkolik' e merhaba diyor 🙂 anne ve oğula sevgiler
Şimdi saatler seni vuruyor Akrep boynunu bükse de Kan revan bir pusuya uyanıyorum Esaretimin mim halindeyim Ve fi tarihli sevinçlerimi arıyorum ardından Dönsen de dönmesen de Sus bir şey söyleme
tebriklerimle
Alacakaranlık sözcüğü kaybolan yıllarımın hatırlatma biçimidir.
Karanlık yetmez bazen bana ille ''Alaca'' olacak.Sade geyiğin olmayacağı gibi. Alageyik olması kadar garip ve bir o kadar narin olmalı.Ki o zaman zevk alabilesin yaşadıklarından,karanlığından.Nasıl ay'sız bir gece eksik ise, şairler için,Karanlık da Alaca'sız bir hiç'tir.İşte bu dizeler götürdü götürdü,burada dur,dedi.Ve sayıklamaya başladı unutulan mavi saatlerimi Alakaranlığa.
''Zifirle sevişiyordu yıldızlar''
Bakın beni teğit ediyor sanki bu dize.Zifirle sevişmek,yakamozla sevişmek bu kadardır anlatılanın gölgesindeki beyaz boşluklar.Yıldızların geceyi seçmeleri bundandır işte.Şair de bunları parlatmak için vardır,güneşe inat.
Ben susuyorum şimdi, sadece gözlerim kalsın.
yüreğine sağlık abla Her daim.şiiir ''di' şiir
çok çok güzel kutlarım👍