Alasmalladık*...

/ Ben daha çok gözlerinden
Kaçıyordum
Yalandı sözlerin /

Ellerimde derin sular
Kanatlanan mavi
Denizdi uçanlar
Çırpındı dalgalar sitem etti martılar
Kayalar küstü sahillere
Beyazdı köpükler
Kocaman boşluk içinde
Seyrettiler...

O çukurdan avuçlarıma kum serpildi
Sarıdan bezgin çöl rengiydi...

Ormanları topladım koylarından
Bir kirpikti alevi
Ufka kımıltılar uzanırken
Bir baş düştü omuzlarımdan

Turnalar mı sandın geçen
Yoksa burmalı bir bulut mu?
Dumanları tüten

Neredeydi gözlerin ben seni seviyorum derken

Söndürdüm beş başlı gecenin
Ağzında mahşeri
Kaç yıldız söküp attım
Gecemden
Ormanları ateş sararken
Söndürdüm gökteki kandilleri
İçimi yaksın buz mavisi

Geçti gitti alevler
Bende kaldı esmer tepeler
Mısralarda açsın artık yeşiller
Hatıraları kundakladım
Sen yokken...

Şimdi
Dudakların sisli sabahı aralasın
Pencerenden
Nedensiz gözlerinden
Bakışlarım geçti senden
Göç hazırlıkları bitti
Bendeki sen giderken
Ayaklarım tanıdı yolları

Alasmalladık!

Gözlerinden çok
Uzaklara...

*insan doğrusunu bildiği halde yaptığı hatalar vardır...
o yüzden başlık özellikle yazılmıştır :)