Alaturka Hüzün...

Alaturka bir hüzün,
Aldı yine yerini yüzümde...
İzlerini kapatamadığım acılarım depreşti birden...
Ve dizlerimin bağı çözüldü,
Senin sisli kirpiklerin,
Benimse yağmurlu gözlerim geldi aklıma...
Hani yok oluşunla hiç kuruyamayan...
Ve sustum...
Bir sigara işte yoksun...




Yüzün geçmişte kaldı...
Artık hüzün kıyılarıma uğramaz oldu...
Sadece aklımda kalacaksın...
Ve ben her gün bir çizgi,
Daha atacağım mahpushane defterime...
Sen hep orda kalacaksın...




Yükümü omuzlayıp gideceğim,
Gençliğimi takıp ardıma...
En güzel kozmetikle kapatıp acılarımı...
Seyrine doyamadığım ay ışığında,
Doyuracağım ruhumu...
Ve sen olmayacaksın...




Ardımda iz bırakmadan,
Kaybolup gideceğim karanlıklara...
Alışkın olduğum loş ışıklar eşlik edecek bana...
Ve yalnızlık türkülerim kulağımda...
Ben o yağmurlu gözlerimde,
Boğacağım sensizliği...
Ve meçhul bir ölüm daha,
Bırakarak ardımda...




Aldım alaturka hüznümü yanıma...
Ve bütün yanılgılarımı...
Şimdi yosun tutmuş,
Yüreğimden söküp atarım seni...
Ve bir sigara daha...
Unutulmazım işte yoksun...
Sende bir gün unutulmaya mahkûmsun...



Not: ve alaturkaysa hüzün yok oluşu(n)m büsbütün...