Aldanmış Dünün Yarına Yazgısı...

Ellerden düşen bir yaşam zamana sızan
Bir yok oluş öyküsü hayata dem vuran...




Yanılgılar yumağı bir gökyüzü
Kirli bir coğrafya yaşamdan arta kalan...




Neleri çaldı yaşam hakkı olmadan
Neleri götürdü sayfalardan rüzgâra savurdu...




Bir boşluk var ellerimde yarına ait
Bir de kör olmuş gözlerim umuda dönük...




Gözden akan her damla yaş
Gamzede gül yetiştirir hayata inat...




Anlayan var mı? Yaşamda,
Her şey su birikintisi kadar...




Yaşayan var mı? Deniz kadar özgür
Beyaz bir boşluk kadar kaygısız...




Bir çocuk kadar masum gülen nerede?
Sevap işlemek lüks olmuş sahte seherde...




İzini süren kaç âşık kaldı yeryüzünde?
Çıkarsız ısıtan güneş var mı evrende?




Yağmur bile yağarken günah yıkamaz
Alnına düşen her damlada bir acı bırakır yarına...




Yalandan ibaret birkaç gülüş mü aşk?
Kahkahasına kapıldığımız...




Gök kuşağında kaç renk var görünmeyen?
Siyah neden hep ölüm beyaza inat...




Yaşam iki soluk arası bilmece...
Gözler aldanmış dünün yarına yazgısı...




Beşikten kertilmiş zaman yaşama
Bir halka olmuş parmakta nefes almak...




Bir alın yazısı aşk yüzünün kırışıklığında
Hayatın sana çektiği son peşkeş...




Bir de mevsim var zihnimde yeşeremeyen
Tohumu acı olmuş suyu yalan...




Silik bir haritada görebildiğim tek gerçek
Yarına duyduğum kaygı...



Birde gözyaşlarım hiç bitmeyecek
Şafak sayan asker edasında her gün bir damla eksilecek...





Sahi yaşamdan tat almak bir mucize mi?