Almanyadan Hakan Geliyor Dostlar( helga 5 )

HAkan bu tepkiyi hiç beklemiyordu,
kapanan telofonun sesi,birbalyoz gibi inmişti olmayan beynine,
Sarsılmış bütün hücreleri titremekteydi
Sekiz nokta dört şiddetindeki ,
Bir deprem bile az gelirdi yüreğindeki depremin yanında,
Mıh gibi çakılmıştı GÖNÜL'ün son sözleri taaa kalbinin derinliklerine.
Günlerce yemeden içmeden kesildi pekde iyi sayılmazdı eskisi gibi
Çok ağırına gitmişti GÖNÜL'ün verdiği tepki.
Bukadarını beklemiyordu,nede olsa çocuklarının anasıydı,
Hoş görecegini düşünmüştü kendisini.
Oysa maymunun gözü geçte olsa açılmıştı.
//Ahhhh GÖNÜL ahhhhhh sebebim olacaksın bu gidişle//


HAKAN'ı bir korkudur sarmıştı iyiden iyiye,
Ne cevap verekti yüce mahkemede?
Hangi yüzle çıkacaktı yaradanın huzuruna?
Sahip çıkamamıştı kendisine verilen emanetlerine,
Bütün yükleri yüklemişti gariban GÖNÜL'ün üstüne.
Oysa GÖNÜL nasıl bir yük yüklemişti şimdi,
Taşıya bilecekmiydi bunu kendisi?
Bumuydu erkeklik,bumuydu babalık?
Yenik düşmüştü kör olası nefsine.
Ahhhhh GÖNÜL can evimden vurdun beni,
Sebebim olacaksın billahi....






Ya HELGA,
Onun suçu neydi onuda ortak etmişti vebaline,
Aslında iki kadında haklıydı kendince,
Ne GÖNÜL'ün ne de HELGA'nın günahı yoktu bu işte,
Bir an önce bu hatayı düzetmeli helalleşmeliydi her ikisiylede.
Ama nasıl hangi yüz ile dönerdi memleketine,
Nasıl bakardı eşin dostun,helede GÖNÜL'ün yüzüne,
Gururlu adamdı nede olsa,
Oysa gururun g si kalmamıştı utanmaz çehresinde.
Yıllardır dokunmamıştı duvarda asılan sazına.
Vatanından getirmişti,can yoldaşıydı sessiz gecelerde.
Tozunu sildi akordunu yaptı inceden bir ti sesi verdi tellerine,
Ne özlemişti bu sesi mırıldanmaya başladı kendi kendine...





Tarlaya giderken çeşme başında
Arife gününde ayın beşinde
kız iken öptüğüm sen değilmisin
Kızıken sevdiğim sen değilmisin oyyyy!!


Gelin almadımmı seni ben kışta,
Yolunu beklemedim yokuşta,
Uğruna kurban etmedimmi
On beş Kuyruklu koçuda,
Kız iken sevdigim sen değilmisin oyyyyyy!!





Hakanın sazından dökülen her nağme
Kurşun gibi işler yüreğine,
Katlanamaz olur kendi yaptıgı kalleşliğe.
Yürek yorgun yürek tarumar deli divane olur günlerce,
Bir çıkar yol arar ama nafile.
Hala GÖNÜL'ün son sözleri çınlar kulaklarında,
Çok geçmez yıkılır kalır bir gün bir köşe başında.
Yetiştirselerde hastaneye,
HAKAN dermansız derde düşmüştür birkere,
Hekimler kifayetsiz kalır viçdan mukayesesine.
Viçdan terazisi ibresini batırmıştı ciğerine vah HAKAN'ım vahhhh.!!!!
Ahhhh çevresam'ım cefakar hatunum dünya gözüyle,
Görebilseydim seni keşke son birkere.
Helelleşmek nasip olmayacak korkarım bu gidişle.
Ahhhh GÖNÜL ahhhhh!!!
Bilyorum ahın tuttu beni gurbet elde...






Vakitte daralmakta gidemedin hala sılaya.
Kaçışı yok ahını aldın yaralı GÖNÜL'ün,
Bu hesap görülecek elbel adaletli yüce mahkemede.
Son sözleri GÖNÜL, GÖ NÜLLLLL!!!!
Olur HAKAN'ın hastanenin soğuk bir köşesinde.
Vasifeti vardı,cansızda olsa gitmek istiyordu çevresam'ına.
Oda sevmişti GÖNÜL'ü, hemde tarifi olmayan bir sevgiyle.
Kader işte bazen saptırıyor insanın yollarını,
HAKAN'ın yolu bu defa sıladan yöne sapmıştı fakat,
Ne kemerinizi bağlayın diyen bir hostes vardı,
Ne de kadife kaplı lacivert sandalye.
Uçagın kargo bölümünde tahtadan bir sandığın için,
Uzanmıştı selvi boyuyla yatıyordu öylece.





Ahhhhh GÖNÜL ahhhhhhh!!!!
Acı haberi alan GÖNÜL sessizce ağlıyordu,
Gülmeyen kara yazılı kaderine....



/CEVRESAM (KARA GÖZLÜM)