aLp'Lerin Ciklet Adası

aLp'Lerden Gelen İlk Söz:

Zamanı geriye saran, bir şiir daha yazıyorum.
Böylelikle;
Vicdansız vicdanıma, vicdan dersi veriyorum.




Çıplak bir ağacın dilindeki vuslat,
Güz yapraklarının yere düşüş trafiği.
Aydınlık bir günüme atılan tokat,
Beyaz şekerin gökten süzülen rengi.



Sayı doğrusunda sağa gidersem zulüm,
Sola gitmezsem, sonsuzluğa davetliyim.
Ağzımdaki cikletten korkarsa gülüm,
Rahat bırakın beni benliğimle.
Hesap sorsun yüreğim!



Damarlarımdan akan kırmızımsı tat,
Üşüyen ayaklarım ve kükreyen kalbi.
Bana tok aynalardan, parlayan surat,
Bülbül, gül'e hasret! Saplıyor hançeri.



İhanetin ipucu, izlensin tekrar-ı bölüm,
Aşkıma görev veren, kenarlık müsveddeyim.
Pişmanlığı kendisinde gören, yeşil gözlüm!
Sevgimi konu alan küçücük rollerdeyim.



Boşlukta dönen, sevgi çemberindeki takât,
Hatalarla dolu, duyguların boş hamlesi.
Nefretiyle, sevgiyi hak eden genç!
Diyor ki: Şah Mat!




aLp'Lerden Gelen Son Söz:
_Yeni yanan ateşimi söndürürsen Ege!
İğne gibi yumruğumla, inerim sallanan denizine...