Anadolum - 1

'Öz/gür olayım derken,
Kar/anlığın d/ar ağacında,
Asılan adam,
Kır prangalarını,
Bak dört bir yana,
Her yan kan revan...'
Nemrut Dağı'nın tepesine çıkmış Nemrut'un Çocukları,
Güneşi'i balçıkla sıvamaya çalışırlar,
Güneş Kommangene'de,
Ağlar , ağlar,
Ve azgın bulutlar,
Semayı kaplar,
Aşağıda insancıklar,
Ağlar ha ağlar...

Musa'nın Çocukları Kızıldeniz'i aştı diyorlar beyim,
Derler ki,
Hedef,
Mezopotamya'daki Kutsal Topraklar,
Fırat Dicle'ye bakar,
Fırat'ın sularından,
Mezopotamya'ya kan akar,
Mezopotamya kan ağlar,
Babil'in Asma Bahçeleri,
Kan kokar...

Haçlı'nın Çocukları da Cebelitarık'ı geçmiş diyorlar,
Tarık bin Ziyad,
Oturmuş mezarına,
Mezarında kan ağlar,
Afrika'da,
Kanlı Bahar,
Ve Mısır'da Nil,
Kan akar.

Firavunlar mezarlarını terk etmiş diyorlar,
Mumyalar erimiş ellerinde,
Piramitlerin tepelerine hucum var,
Nil'in sularından kanlar akar.

Nil takviminde kanlı Bahar yazarmış,
Deccallar dolaşır Nil vadisi boyunca,
Yedi yıl kuraklık olacakmış Mısır'da,
Yusuf'u Gayya kuyusuna atmışlar,
Yakup ağlar,
Züleyha ağlar,
Yusuf ağlar,
Haçlı'nın çocukları,
Can yakar.