Anadolumun Gülü

Elinde bakır bakraç dağda kırda bayırda
Ceylan gibi sekerler bizim köyün kızları
Boncuk boncuk ter döküp ovada ki çayırda
Sarı tohum ekerler bizim köyün kızları

Beş metreden giyerler kadifeden şalvarı
Omuzlarından sarkar el örgüsü şalları
Yazmalara renk veren allı morlu pulları
İğne ile dikerler bizim köyün kızları

Haram diye eline almaz iken mezeyi
Sırtlarında taşırlar ateş için tezeği
Taş fırınlar içinde ekmek için bezeyi
Besmeleyle dökerler bizim köyün kızları

Alışkındır her biri eleme ve kedere
Hoşgörüyle bakarlar pay vermezler hedere
Ne ataya asidir ne yaşanan kadere
Yazıya boyun bükerler bizim köyün kızları

Kimisi çok çalışkan yüksek okulda okur
Kimisi marifetli ipekten halı dokur
Her birisi asildir oldukca da çok vakur
Elde esbap yıkarlar bizim köyün kızları

Görenler maşallah der dönüp bir daha bakar
Saygıdan köprü kurar gönül köşküne çıkar
Ne sevmekten usanır ne sevilmekten bıkar
Yürekler yakarlar bizim köyün kızları