Anahtar Deliğinden Gerçeğe Bakanlara

Yangına çevirme yüzünü insan
Yangına çevirme!
Hepiniz bir damla su taşıyın.
Yeter bir damla,
Niyetiniz varsa göl olmaya.
Söner mi hiç körükle giderseniz ateşe
Terekemiz elimizde, hüküm Tanrı'dan
Mecburiyetimiz var taş atana ekmek atmaya...

Yüzümüz eskiyor Tanrım,
Barut kokuları iyi gelmiyor tene
Güvercin kanatları kızıl
Ve sana ihanette kullar
Onlar gerçeği anahtar deliğinden görüyorlar.
Küskün müsün beşere , bir el atsana!
Milyonlarca yılın öğretisi hebâ
Savaşarak kazanılmıyor barışlar
Kulaklar sağır, belki de bir tek kan sesi duyuyorlar.
Bir kez daha sesli anlatsana
Artık seni duymuyor onlar!

Çocuklarımız cinnetle büyüyor Tanrım,
Öylesi olağan, yağmur gibi kurşun yağıyor
Bomba yağıyor
Onlar gürültüden korkuyor
İnsanlık kanıyor...
Elleri kanlı
Savaşanın da, kendini koruyanın da
Onlar bilmiyor.
Dikenli tellerle bölünmeseydi herkese sunduğun bu topraklar
Afrika'da ölmezdi çocuklar
Dünya insanlığın değil miydi
Unuttular!
Her zerresi sahiplenmiş,
Paylaşmıyorlar.
İndirsene dört kitabı sil baştan Tanrım
Onlar senin içini okuyamıyorlar...

Yüzünü barışa çevir insan
Barışa...
Ve asla unutma,
Tarihte hiç bir barış kazanılmadı savaşla...