Anladım Ki....
Kalbim durduğunda,
Ruhum bedenimden ayrıldığında,
Annem babam kardeşlerim gözyaşlarıyla..
Ben yukarıdan seslendim,
İyiyim ben anne ağlamaaa...
Oysa
Onlar aşağıda..
Onlar çığlık çığlığa ...
Ben ise huzurlu ve hafif yukarıda...
Tekrar nefes alabildiğimde,
Anladım ki..
O zaman anladım ki!!
Bir daha hiç bulamadığım
O huzur...
O hafiflik....
Burada aşağıda değil...
O yüzden,
Bu dünyada...
Ne gelirse gelsin!
Ne olursa olsun!
Yaşam bana ne sunarsa sunsun,
İnsan kalmak kaydıyla...
Son nefese kadar
Herşeye eyvallah....
İnsan kalmak kaydıyla...
Son nefese kadar
Herşeye eyvallah....
işin özeti insan olmanın gerği işte bu
eyvallah
SEVDİM BU ŞİİRİ YAZMAK SANA YAKIŞIYOR Yüreğiniz ile kaleminiz bütünleşmiş KUTLARIM Gönül soframa beklerim
yüreğine sağlık güzel duygularla yazılmış bir şir okudum kutlarım.👍
uzun zamandır böyle gerçekçi bir şiir okumamıştım.tebrik ediyorum.siziizlemeye devam edecekler arasındayım.kaleminize sağlık efendim
Yüreğinize ve Kaleminize sağlık güzel bir paylaşım olmuş yürekten yazmışsınız düşünceleriniz çok güzel belirtmişsiniz iyi ifadelerle anlatmışsınız benden size tam puan şiirinize kaleminizin daim ve baki kalması dileklerimle saygılarımı sunarım.
çok güzel bir şiirle başlangıç yapmışsınız aramıza hoş geldiniz... kutlarım.. saygı ve selamlarımla...😙