Anla/sana

tenha bir kent duvarına yasladım ömrümü
sokaklar benimle yürüdü
kaldırımlar ayyaş sevda lekesi
hep karşı cepheden seyrettim çocukluğumu



şimdilerde gündüzün karanlığına doğan bir gün/eşim var


ey ruhuma aşkı nakışlayan nakkaşe
tenime ilikledim ellerini
aynada senin çizdiğin bir yüz var
idam sehpamı kırdı sesin
(''seni seviyorum'')
dudaklarımı adınla boyuyorum her sabah yar



çözdüm yüreğimi taktım bir yüzü_ ğü-
adımı mı kazdım
adını yazdım
bir bir yemindi alın yazım sana



anla sana---