Anneciğim

Ben, seni hiç görmedim anneciğim,
Islak yastığımda aradım her akşam seni,
Çünkü Seni görmeyen bu gözlerim,
Her akşam hıçkırtarak ağlatırdı beni,
Ben, sana hiç sarılmadım anneciğim!
Rüyamda da olsa, sarsaydın keşke beni,
Seni sarmayan elleri ,ben neyleyeyim?
Edemezken bile, ben senin hayalini ,
Biraz , kucağına oturmak isterdim anne,
İsterdim ,bir kez olsun başımı okşamanı,
Sen nerdesin anne , kucağın nerde?
Kaldıramıyorum artık, toprak altında olmanı,
Ne yazık ki ben şeref verirken dünyaya,
Sen vuslatım olup, birinin imtihanı olmuşsun,
Ben gözlerimi açarken dünyaya,
Sen artık kara toprağın olmuşsun,
Ey Azrail ! uzak ettin, yüzümden gülmeyi,
İçirmeseydin bana ne olurdu özlemin çeşmesinden,
Nasip etmedin bile Azrail ! annemi öpmeyi,
Kara toprağın dostu mu oldu ? Beni görmeden,


URFALI MEÇHUL